Parallelle werelden op de Westelijke Jordaanoever

Fotografe Siska Vandecasteele trok in september 2012 naar de Westelijke Jordaanoever om met eigen ogen te zien hoe het daar aan toe gaat. Ze was te gast bij twee gezinnen: dat van Yussef, bedoeïen en vader van 19 kinderen, en dat van Mazal, een joodse koloniste. Vandecasteele:’Ik heb veel gezien en erg veel met mensen gepraat. Ik keek echt op van het vredige leven in zo’n kolonie en het harde leven een paar kilometer verderop bij de bedoeïnen. Mijn conclusie is dat de kolonisten gewone mensen zijn, het angstaanjagende is dat ze er zo vredig en met een goed gevoel leven.’

  • Siska Vandecasteele Affaf, een bedoeïenmeisje, kijkt uit over de Dode Zee en droomt er ooit in te kunnen zwemmen. De bedoeïenen kunnen door beperkingen opgelegd door Israël niet zomaar gaan en staan waar ze willen. Siska Vandecasteele
  • Siska Vandecasteele Een vrouw haalt de was van de draad. De bedoeïenvrouwen doen al het werk, van het huishouden tot het hoeden van de schapen. Siska Vandecasteele
  • Siska Vandecasteele De tent van de tweede vrouw van Yussef. Hij heeft negentien kinderen en twee vrouwen. Siska Vandecasteele
  • Siska Vandecasteele De schoenen van Shoma, de eerste vrouw van Youssef en mijn gastvrouw tijdens mij verblijf bij de bedoeïenen. Siska Vandecasteele
  • Siska Vandecasteele Met de familie op stap door de vuurzone. Hier plukten we bessen van de cederboom, een van de drie die we tegen kwamen onderweg naar de Dode Zee. Siska Vandecasteele
  • Siska Vandecasteele Affaf draait de kraan open van een waterput om schapenwol te wassen. Meer dan 90 procent van de bedoeïenen leven met een tekort aan water. Dit betekent minder dan 60 liter per persoon per dag in vergelijking met de 100 liter per persoon per dag die de Wereldgezondheidsorganisatie als maatstaf heeft. Meer dan de helft leeft op slechts 30 liter per persoon per dag, nog geen derde van de maatstaf. Siska Vandecasteele
  • Siska Vandecasteele Mijn joodse gastheer doet zijn ochtendgebed. Siska Vandecasteele
  • Siska Vandecasteele De nederzetting Adei Ad. Siska Vandecasteele
  • Siska Vandecasteele Een gewapende joodse kolonist bewaakt enkele Palestijnen die een huis aan het verbouwen zijn in een nederzetting. Siska Vandecasteele
  • Siska Vandecasteele Ondanks het feit dat nederzettingen volgens het Internationale recht illegaal zijn, worden ze steeds groter en blijven er huizen gebouwd worden. Siska Vandecasteele
  • Siska Vandecasteele Fontein naast een onafgewerkte synagoge. Siska Vandecasteele
  • Siska Vandecasteele Eén van de villa's in de nederzetting Efrat, een van de grootste nederzettingen in de Westbank. Siska Vandecasteele

Bedoeïenen

Yussef en zijn familie wonen in de Arab al-Rashaida, net onder Bethlehem, in de militaire zone van het Israëlische leger vlak bij de Dode zee. Ze leven gevangen. De familie trekt al eeuwen van oase naar oase, maar kan nu niet meer gaan en staan waar ze willen.

Er is geen water. De waterputten staan grotendeels droog of zijn vernield door het Israëlische leger, dat het gebied van de bedoeïnen gebruikt als oefenterrein. De familie van Yussef moet water kopen van de Israëlische overheid, maar betaalt 10 tot 20 keer zoveel als de kolonisten.

Zelf zeggen ze dat ze dat ze er graag wonen, maar dat het erg hard is. Zeker als vrouw: zij nemen alle taken op zich, van koken tot geiten hoeden. Ze hebben elke dag angst dat het Israëlisch leger hun tent zal komen afbreken. Soms gaan ze in het Noorden werken, als ze de toestemming van de Israëlische regering krijgen.

Kolonisten

Mazal en haar familie zijn kolonisten uit Shilo, een nederzetting net boven Jeruzalem. Toen ze zes was verhuisde ze vanuit Nederland samen met haar moeder en haar broer en zussen naar Jeruzalem.

Ze kunnen wanneer ze willen in hun auto springen en naar andere nederzettingen of Jeruzalem gaan. De kinderen zitten op scholen in andere nederzettingen en reizen er met de bus naartoe. Elk kind mag zijn eigen school uitkiezen. De wegen waar ze op rijden zijn door het Israëlische leger gemaakt en zijn altijd open voor hen.

Het leven in Shilo is vredig. Een gezellig dorp, zoals ze het zelf zeggen. Ze wonen in een mooi huis en zijn gelukkig. Ze wonen in Shilo omdat het niet duur is om er te wonen en de Israëlische regering subsidies geeft aan de joodse nederzettingen. Haar kolonie, op Palestijnse grond, wordt de klok rond bewaakt door privé-bewakers en het Israëlische leger. Toch kiezen ze ervoor om hier te leven en zien ze er geen kwaad in. Zoals de meeste kolonisten vinden zij dat ze het recht hebben er te wonen.

Deze fotoreportage van Siska Vandecasteele wordt van 2 maart tot 7 april tentoongesteld in de Galerij Beldé in Antwerpen.

 

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2798   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2798  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.