Peking stopt minderheden niet weg

In China leven veel volkeren samen. De Han-Chinezen maken meer dan 90 procent van de bevolking uit, maar daarnaast telt China nog 55 andere etnische groepen. Ze wonen voornamelijk in het westen en het zuiden van het land. Door de Tibetaanse opstand van maart stonden de minderheden in China al tijdens de aanloop naar de Spelen in de schijnwerpers. Ook de Oeigoeren, moslims die ongeveer de helft van de bevolking van de provincie Xinjiang uitmaken, lieten van zich horen. Zelf zegt de Chinese overheid dat ze in Xinjiang al tientallen “terroristen” heeft opgepakt om aanslagen tijdens de Spelen te vermijden. Het lijkt onwaarschijnlijk dat er tijdens de Spelen geen verdere oprispingen komen van minderheden die vinden dat hun eigenheid niet gerespecteerd wordt.
De organisatoren van de Spelen proberen de etnische verscheidenheid in China op een positieve manier aan bod te laten komen. De details van de openingsceremonie zijn nog geheim, maar regisseur Yimou Zhang heeft verklapt dat de kunst en cultuur van de 56 etnische groepen in China centraal zullen staan. Ook vertegenwoordigers van de minderheden uit Taiwan, dat door Peking als een Chinese provincie wordt beschouwd, zullen aan de openingsceremonie deelnemen.
Ook de lopers die de Olympische vlam nu door China dragen, zijn niet alleen Han-Chinezen. Aan de estafette nemen ook atleten uit Hongkong en Macao deel, naast sportlui van tientallen etnische groepen. In de provincie Ningxia kwam een kwart van de lopers uit de minderheden, in Binnen-Mongolië een derde en in Xinjiang zelfs de helft. In Xinjiang kwamen Oeigoeren, Kazachen en nog 11 andere etnieën aan de beurt. En op de Everest was het een Tibetaan die de toorts omhoog stak.

Winnen in het Tibetaans
 

Xinjiang-TV zegt dat het de openingceremonie en de slotplechtigheid van de Spelen simultaan naar het Oeigoers en het Kazachs zal vertalen. Er komt ook een Olympisch kanaal met wedstrijdverslagen in het Oeigoers. Een kinderboek met informatie en spelletjes over de Olympische Spelen is vertaald in vijf belangrijke minderheidstalen: Mongools, Tibetaans, Oeigoers, Kazachs en Koreaans.
De kans is groot dat er straks ook atleten uit de etnische minderheden schitteren op de Spelen. Dat hebben ze in het verleden al gedaan. Op de Spelen van 1984 in Los Angeles won de turner Li Ning drie gouden, twee zilveren en een bronzen medaille. Li Ning behoort tot de Zhuang, de grootste etnische minderheid in China die vooral in de provincie Guangxi leeft. Li Ning richtte in 1990 een bedrijf voor schoenen en sportkleding op dat nu naast de Chinese delegatie ook bijvoorbeeld het Spaanse basketteam sponsort.
Minderheden genieten in China op sommige vlakken een voorkeursbehandeling, bijvoorbeeld bij de toelatingsexamens voor universiteiten. Bij de selectie van de Chinese atleten voor de Spelen was dat niet het geval. Toch stootten er een tiental atleten uit de minderheidsgroepen door tot het Chinese team.
Tot de medaillekandidaten wordt onder meer Ci Renji gerekend. De voormalige aerobicstrainer werd in 2007 stuurvrouw van de Chinese roeiploeg voor de vrouwen-acht. “Ik wil iedereen laten zien dat Tibetaanse jongeren helemaal niet vreemd zijn”, zegde ze. “Ik draag soms de traditionele kleding uit Tibet, maar ik kan ook hiphop dansen in moderne kleren. Ik hoop dat ik de eerste Tibetaanse atleet wordt die op een Olympische podium mag staan.”