Peru verdeeld naar tweede ronde presidentsverkiezingen

Met Humala en Fujimori staan in de tweede ronde twee politieke projecten lijnrecht tegenover mekaar. Parlementslid Keiko Fujimori (35) voerde voornamelijk campagne rond de eis om haar vader vrij te laten, die een gevangenisstraf van 25 jaar uitzit voor mensenrechtenschendingen tijdens de Peruaanse Burgeroorlog (1980-2000). Toch wordt Fujimori senior door heel wat Peruanen nog steeds op handen gedragen als de man die begin jaren negentig stabiliteit bracht in Peru. Hij lag aan de basis van de spectaculaire economische groei van Peru en kreeg de communistisch-terroristische organisatie Lichtend Pad klein.

Fujimori staat voor continuïteit van het economische model en verdedigt de belangen van de rijkste Peruanen. Ze krijgt de steun van belangrijke economische sectoren, zoals de mijnbouw –goed voor zestig procent van de Peruaanse export. Bovendien pleit ze voor een hardhandige aanpak van criminaliteit en sociaal protest. Haar campagne werd overschaduwd door verschillende corruptieschandalen; volgens onderzoeksjournalisten zou Fujimori geld hebben ontvangen van de drugsmaffia. Mensenrechtenorganisaties zoals het Instituto de Defensa Legal (IDL) vrezen voor een achteruitgang op het vlak van corruptiebestrijding, democratie en mensenrechten als Fujimori het haalt.

Kreeg Keiko de stem van de haves, dan wist Ollanta met succes in te spelen op de onvrede bij de havenots. Die laatsten zijn nog steeds met veel: een op drie Peruanen leeft in armoede, in de rurale Andes- en Amazoneregio’s zelfs bijna twee op drie. Ex-kolonel Humala (48) deed in 2006 al eens een gooi naar het presidentschap maar moest in de tweede ronde de duimen leggen voor Alan García. Humala werd toen openlijk gesteund door de Venezolaanse president Hugo Chávez, wat hem een lastercampagne en uiteindelijk de nederlaag opleverde.

Ditmaal nam Humala expliciet afstand van Chavez en stelt hij het Braziliaanse model van ex-president Lula da Silva voorop. Hij wil meer sociale programma’s opzetten, bekritiseert de vrijhandelsakkoorden en stelt dat Peru niet langer alleen maar een exporteur van grondstoffen mag zijn. Ook bij de kandidatuur van Humala heeft het IDL zijn bedenkingen: tijdens de Burgeroorlog zou hij bloed aan zijn handen hebben gehad bij een militaire operatie in 1992.