Peru vreest waterellende

Het regende de afgelopen dagen in Lima, het noordelijke departement Ancash en meer zuidelijk Ica. In de zomer regent het er nauwelijks, maar regenval op zich is niet abnormaal. ‘De intensiteit en de verwachte lange duurtijd echter wel,’ zegt weerkundige Wilmer Pulache Vilchez van het nationaal meteologisch instituut SENAHMI.
Volgens hem krijgen de kusten centraal in het land een hoge luchtvochtigheid uit het noorden, dat botst met koudere lucht uit het zuiden. ‘De lichte stijging van de temperatuur van het zeewater, door de aanwezigheid van El Niño, zorgt voor nog meer verdamping, wolkvorming en regenval.’ Die valt niet alleen langs de kusten, maar ook langs de westkant van de Andes en keert als rivierwater terug naar de oceaan.

Huizen vernield

In de hoger gelegen heuvels van Collique (Lima) raakten afgelopen weekend 200 huizen ernstig beschadigd of vernield door aardverschuivingen die het gevolg waren van de zware regenval. ‘Als er geen preventieve maatregelen komen, zal het probleem zich de komende maanden nog meer herhalen,’ waarschuwt INDECI (Instituto Nacional de Defensa Civil).
Zij tekenden 57 kritische punten op, waarvan 18 langs de rivier Rimac, 21 langs de rivier Chillón en de rest langs de rivier Lurín. Bovendien waarschuwt men dat niet alleen slecht gehuisveste gezinnen in de heuvels rond de hoofdstad bedreigd worden, maar ook gegoede wijken in Lima, zoals San Juan de Miraflores. 

Preventie

Het probleem is echter niet nieuw. Zes maanden maakte de overheid 15 miljoen nuevo soles (ongeveer 3,5 miljoen euro) vrij om het probleem aan te pakken. Parlementslid Isaac Mekler hekelt echter dat slechts 3 miljoen gebruikt werd en dat teveel lokale besturen de kat uit de boom kijken.
‘Moeten we de bewoners zeggen dat ze gevaar lopen door de schuld van hun eigen burgmeesters, die nalaten om preventief op te treden?’ merkt de politicus ironisch op. Het reinigen van rivieren, afwateringskanalen en riolen, dikwijls vervuild of verstopt door afval en modder, lijkt het meest effectiefst.

El Nino
Om de drie tot zeven jaar warmt het koele zeewater langs de evenaar in de oostelijke Grote Oceaan sterker en uitgebreider op dan normaal. In januari luidt het warme water voor de kusten van Peru het einde van het visseizoen in, de vissers noemden het verschijnsel El Nino (het kerstekind).

Normaal stuwen passaatwinden het warme water van de Zuid-Amerikaanse westkust richting Indonsië. Die warme waterlagen daar stuwen koel water naar Peru. Westerstormen duwen tegen de richting van de passaat warm water terug, waardoor El Niño is geboren. Door de sterke verwarming van het oceaanwater wordt overigens de hele atmosfeer beïnvloed.