Prijsstijgingen leiden tot massaprotesten

Tijdens straatprotesten dinsdag in de hoofdstad Harare werden minstens 50 mensen opgepakt, onder wie vakbondsleider Lovemore Matombo van het Zimbabwe Congress for Trade Unions (ZCTU). Ook in de tweede stad van het land, Bulawayo, werden gevechten met de gevreesde oproerpolitie gesignaleerd. We kunnen nog altijd een versnelling hoger schakelen, waarschuwde ZCTU-secretaris-generaal Wellington Chibhebhe.

De regering waarschuwt dat de protesten illegaal zijn. Ze baseert zich daarvoor op een wet die dateert uit koloniale tijden en bedoeld was om de blanke minderheid te beschermen tegen een zwarte opstand. Overheidskranten melden dat politiechef Augustine Chihuri met een wetsvoorstel het vrijkomen op borgtocht wil beknotten wanneer het gaat om misdadigers die een bedreiging vormen voor de openbare orde.

Het ongenoegen op straat is erg groot. President Mugabe krijgt het verwijt dat hij de verantwoordelijkheid voor de ontspoorde economische toestand afschuift op anderen. Zelfs wanneer de moeilijkheden het gevolg zijn van sancties, dan nog moet Mugabe zijn kwaliteit als leider bewijzen, zegt Eliot Kadunge uit de arme wijk Glenview in Harare, Of kon hij zich enkel uit de slag trekken met de steun van de voormalige koloniale heersers?

Vorige week belandde een twaalftal stakende dokters achter de tralies omdat ze weigerden gehoor te geven aan een bevel van de rechter om opnieuw aan de slag te gaan. Intussen kent de ambtenarij een ongekende leegloop. Wie voor de overheid werkt, verdient bitter weinig en valt onder een bijzonder streng belastingsregime. Dit in tegenstelling tot het belastingvrije inkomen van parlements- en regeringsleden.

De luchtvaartmaatschappij Air Zimbabwe wordt waarschijnlijk het volgende slachtoffer van de sociale onrust. De technici zijn de lange werkuren en lage lonen meer dan beu. Lang kan het niet meer duren, zegt een anonieme werknemer, Wij zwoegen voor een hondenloon terwijl anderen met de vrucht van ons werk gaan lopen. Toen mijn baas onlangs een internationale onderscheiding kreeg voor kwaliteit in de burgerluchtvaart, had hij het lef te zeggen ‘ik dank mijn medewerkers hiervoor’. Terwijl het hem in werkelijkheid geen barst kan schelen.