Propagandastrijd rond Tibet barst los

Gerenommeerde beveilingsfirma’s als F-Secure en SANS Internet Storm Center rapporteerden de cyberaanvallen. Volgens Maarten van Horenbeeck, de veiligheidsexpert van SANS die de aanvallen onderzocht, werden bij de aanvallen zogenaamde ‘Trojaanse paarden’ gebruikt.
De e-mails lijken van bevriende organisaties te komen en bevatten altijd een bijlage. De ontvanger wordt in de mail opgeroepen om die bijlage te openen, maar zo wordt een code geactiveerd die heimelijk contactdata, wachtwoorden en andere gegevens verzamelt en doorstuurt naar specifieke internetservers.
‘Het is geen geïsoleerd incident, verre van’, waarschuwt F-Secure. ‘Pro-Tibetgroepen over de hele wereld zijn er het slachtoffer van geworden. Deze e-mails zijn gestuurd naar mailinglijsten, private fora en rechtstreeks naar personen binnen de pro-Tibetbeweging. Sommige personen hebben verschillende keren op één maand met een aanval te maken gehad.’

Petitie

Op de website van de internationale actiegroep AVAAZ.org hebben ondertussen meer dan een miljoen mensen in een week tijd een petitie getekend die China oproept om de dialoog aan te gaan met Tibet en de mensenrechten te respecteren.

Geschoffeerd

Chinese studenten in het buitenland voelen zich geschoffeerd door wat ze in onze media te zien krijgen over de protesten in Tibet. ‘Zit er een grond van waarheid in wat ze zeggen, of zijn ze na al die jaren dermate gebrainwasht door officiële Chinese media dat ze zich onterecht onheus bejegend voelen? Het is een vraag die makkelijker gesteld dan beantwoord wordt’, schrijft politiek socioloog Kristof Decoster in een opiniestuk.
Decoster geeft de Chinese studenten voor een deel gelijk: ‘Zelf heb ik de indruk dat westerse media te vaak ongenadig hard inhakken op China. Wat China ook doet, het kan niets goed doen, lijkt het wel, of het nu gaat om de eenkindpolitiek, dumplings of speelgoed. Het zit hem niet zozeer in het feit dat dissidente stemmen in westerse media niet aan bod zouden komen, alleen, ze lijken vaak een doekje voor het bloeden.’
Nog volgens Decoster krijg je soms de indruk dat tegenstemmen in een debat er wat pro forma bijstaan, kwestie van een zweem van neutraliteit en de westerse objectiviteit te bewaren: ‘De nochtans uitstekende achtergrondreportages raken wat ondergesneeuwd in een zee van berichten die wel met de algemene teneur stroken.’

Anti-CNN-website

De woede bij enkele Chinese cyberactivisten gaat zover dat ze een anti-CNN-website zijn gestart. De makers van de site verzamelen alle berichtgeving uit westerse media waarin fouten geslopen zijn of waar verwarrend beeldmateriaal aan te pas komt. Op de site duiken verschillende keren foto’s op van protesten in Nepal, terwijl de onderschriften telkens vermelden dat het om protesten in Tibet gaat.

Beijingbashing

Niet alleen de critici van Peking zijn in een hogere versnelling geschoten, ook de pleitbezorgers van China doen hun best om hun stem te doen weerklinken. ‘Al wie over de politiek van China alleen maar kwaad wil spreken of horen is gestart in de marathon van Beijingbashing’, schrijft Dirk Nimmegeers, redacteur van China Vandaag. Hij vindt dat de getuigenissen van westerse journalisten en toeristen die de feiten hebben meegemaakt, te weinig belicht worden in onze media.
‘Als je alleen de krantenkoppen leest of kennis neemt van de nieuwsselectie die je op radio en TV kunt horen krijg je het bekende verhaal over de Chinese dictatuur. Maar er ontstaat een heel ander beeld als je luistert naar de getuigenissen van westerse journalisten en toeristen die de feiten hebben meegemaakt.’
Nimmegeers vraagt zich af of we niet overwegen om het voordeel van de twijfel te geven aan de Chinese versie van de incidenten, in plaats van, zoals meestal gebeurt, aan die van de Dalai Lama en zijn bondgenoten?