Protest tegen verkoop Egyptische Banque du Caire

“Ons belangrijkste bezwaar tegen de verkoop is het gebrek aan transparantie dat het privatiseringsproces beheerst”, zegt Gamal Fahmy, chef-redacteur van de weekkrant al-Arabi al-Nassiri, spreekbuis van de Nasseristische Partij, een oppositiepartij.
Op 10 juli maakte de regering het plan bekend om 80 procent van BDC te verkopen aan de hoogste bieder. Uit berichten in de staatspers blijkt dat 15 procent publiekelijk wordt aangeboden op de beurs en dat de resterende 5 procent bestemd is voor bankmedewerkers.
Hoewel er geen specifieke datum is gekoppeld aan de verkoop, meldden overheidsbronnen in de staatsmedia dat de deal waarschijnlijk binnen zes tot acht maanden rond zal zijn. Geïnteresseerde partijen worden uitgenodigd in de komende weken een bod uit te brengen. De overheidskrant al-Ahram meldde dat de opbrengsten van de transactie moeten dienen om lopende schulden in de publieke sector af te betalen en om sociale woningen te financieren.
Farouk al-Okda, gouverneur van de Egyptische Centrale Bank, verklaarde de timing van de verkoop vanuit de sterke buitenlandse interesse die er momenteel bestaat om te investeren in de Egyptische banksector. “Het is duidelijk dat diverse Arabische banken grote belangstelling tonen om de lokale markt te betreden”, zei hij.
Al-Okda bevestigde ook dat de regering niet van plan is om de twee grootste staatsbanken, Bank Misr en Bank Ahli, te verkopen. Die twee banken hebben samen naar schatting een marktaandeel van 41 procent op de lokale markt. BDC heeft volgens officiële schattingen een marktaandeel van 6 procent.
De plannen om BDC te verkopen komen korter dan een jaar na de verkoop van een andere grote staatsbank, de Bank of Alexandria. Die werd voor 1,16 miljard euro verkocht aan de Italiaanse bank San Paulo. De Bank of Alexandria was de eerste grote Egyptische staatsbank die overging in particuliere handen.
Sommige analisten in Caïro betwijfelen of de regering met BDC een even goede deal kan maken, vooral omdat die bank te maken heeft met een groot aantal wanbetalers onder krediethouders. Eind vorig jaar gold dat volgens berichten voor 73 procent van de totale leningenportfolio van de bank.
“Omdat de bank zo zwak staat, zal het niet meevallen voor de regering om de gewenste prijs, die tussen 1,5 en 1,8 miljard euro ligt, te krijgen”, zegt Simon Kitchen, econoom van de investeringsbank CI Capital. “Er zullen vast veel geïnteresseerde partijen zijn, maar ze zullen niet zoveel willen betalen.”
In Egypte, een land waar de publieke opinie doorgaans tegen privatisering is, was al snel sprake van weerstand tegen de overheidsplannen. Direct na de aankondiging veroordeelde de beweging ‘Nee tegen de Uitverkoop van Egypte’ de regeringsplannen. De beweging werd vorig jaar opgericht uit onvrede over de privatiseringsplannen van de overheid. Ze riep de rekeninghouders van de bank op hun rekening op te heffen. Mogelijke buitenlandse kopers werden afgeschilderd als “kooplieden die in gestolen waar handelen door de politieke onderdrukking van het volk te exploiteren.”
Het besluit de bank te verkopen stuitte ook op aanzienlijke weerstand in het parlement. De liberale oppositiekrant al-Wafd meldde dat diverse onafhankelijke parlementsleden niet willen dat de bank overgaat in buitenlandse of multinationale handen. Alleen Egyptische investeerders zouden in aanmerking moeten komen voor de koop. Andere parlementariërs stelden voor om een landelijk referendum te houden over de kwestie.
Premier Ahmed Nazif, een groot voorstander van het privatiseringsprogramma, liet snel weten dat angst voor ‘economisch neokolonialisme’ niet op zijn plaats is. “Het zal niet zover komen dat buitenlanders de Egyptische banksector gaan domineren”, verklaarde hij vorige week in het onafhankelijke dagblad al-Masry al-Youm. Nazif wees er nogmaals op dat de overheid niet van plan is de twee grootste staatsbanken, de “pijlers van de nationale economie”, te verkopen.