Publiek in Noord en Zuid wil actie tegen klimaatverandering

Uit het onderzoek, waaraan inwoners uit zo goed als alle grote broeikasgas-uitstotende landen deelnamen, blijkt ook dat acht van de tien respondenten geloven dat menselijke activiteiten, waaronder industrie en transport, op grote schaal bijdragen aan klimaatverandering.
Bijna drie van de vier respondenten gaven aan dat ontwikkelingslanden, die historisch gezien weinig hebben bijgedragen aan het veroorzaken van het broeikaseffect, ook hun uitstootniveau moeten verlagen, bij voorkeur in ruil voor energiebesparende hulp en techniek uit de rijkere landen.
“Inwoners uit zowel ontwikkelde als onderontwikkelde landen zijn het ermee eens dat actie tegen klimaatverandering noodzakelijk is,” zegt Steven Kull, directeur van het Programme on International Policy Attitudes (PIPA), aan de universiteit van Maryland, dat samen met GlobeScan het onderzoek heeft opgezet.
Negentig procent van de respondenten uit China, het land dat volgens het Internationaal Energie Agentschap in 2009 de Verenigde Staten voorbij zal streven als grootste uitstoter van broeikasgassen, staat achter een dergelijke compensatie.
Zeven van de tien Chinezen staan achter het nemen van “grote stappen” tegen de opwarming van de aarde. Dat is 11 procent meer dan in de Verenigde Staten.
Het onderzoek, waaraan 22.000 respondenten tussen eind mei en eind juli hebben deelgenomen, werd gepubliceerd na een vergadering van tachtig landen in het hoofdkwartier van de VN, maandag in New York. De bijeenkomst werd op initiatief van de secretaris-generaal van de Verenigde Naties Ban Ki-moon gehouden en was bedoeld om na te denken over een vervolg op het Kyoto-protocol uit 1997. Dit protocol loopt in 2012 af.
De Amerikaanse president George W. Bush, die in 2001 Bill Clintons handtekening onder het protocol verwierp, is nog steeds tegen een bindende overeenkomst. Hij zal later deze week zijn eigen tweedaagse bijeenkomst over klimaatverandering houden. Hieraan zullen zestien landen deelnemen, waaronder de grote Europese economieën, Japan, China, India, Indonesië, Brazilië en Mexico. Zij gaan “ambitieuze” initiatieven bespreken om de uitstoot van broeikasgassen tijdens de komende decennia te verminderen.
Als president heeft Bush de opwarming van de aarde en het menselijke aandeel hierin langzamerhand erkend, maar hij verwerpt nog steeds het Kyoto-verdrag omdat het een te grote impact zou hebben op de economie van de Verenigde Staten. Daarnaast heeft hij bezwaar tegen het feit dat het protocol alleen is gericht op de geïndustrialiseerde landen en niet op ontwikkelingslanden zoals China en India. Die landen zijn inmiddels ook groeiende vervuilers.
De grote ontwikkelingslanden hebben te kennen gegeven dat zij veel minder verantwoordelijk zijn voor de uistoot van broeikasgassen dan de geïndustrialiseerde landen. Daarnaast wijzen ze erop dat de uitstoot per inwoner veel lager ligt dan in landen zoals de Verenigde Staten en Australië, de twee ontwikkelde landen die het Kyoto-verdrag verworpen hebben.
Met het oog op deze situatie zijn de resultaten van het onderzoek, waaraan tien rijke landen (Canada, de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Frankrijk, Italië, Rusland, Spanje, Duitsland, Australië en Zuid-Korea) en elf ontwikkelingslanden (Brazilië, Chili, Mexico, Egypte, Turkije, Kenia, Nigeria, China, Indonesië, de Filipijnen en India) deelnamen, opmerkelijk.
In achttien van de 21 landen, waaronder negen van de elf ontwikkelingslanden, zijn de respondenten het ermee eens dat “armere landen met groeiende uitstoot ook maatregelen moeten nemen om deze uitstoot te verminderen”.
“We vinden het opmerkelijk dat veel van deze landen, en in het bijzonder China, zichzelf zien als een aankomende wereldmacht die actief behoort te zijn op dit gebied,” zegt GlobeScan-directeur Doug Miller. “Het geeft in ieder geval aan dat de onderhandelingen deze week kunnen rekenen op steun van het publiek in zowel de rijke als de armere landen.”
Het idee dat ook ontwikkelingslanden hun uitstoot moeten reguleren kreeg vooral bijval van respondenten uit Latijns-Amerika en China (gemiddeld 70 procent). De drie landen waar een meerderheid vond dat dit niet van ontwikkelingslanden kan worden verwacht zijn Egypte, Nigeria en Italië.