Reportage toont Marokkaanse jongeren met een mening

Adil, Mohammed, Sarah, Mourad, Hajar en Hanane hebben heel uiteenlopende karakters. In de documentaire wordt hun verschillende achtergrond geleidelijk aan duidelijk: Adil kiest voor filmstudies, Mohammed heeft het certificaat van imam op zak en Mourad is een voetbaltrainer voor kinderen. De meisjes studeren aan de universiteit. Documentairemaker Mohammed Ihkan geeft deze zes jongeren een stem door hen enerzijds individueel te bevragen en anderzijds in groep.

“Ik kan mijn kleur niet verbergen”

Een terugkerend onderwerp in de documentaire is het negatieve imago van Marokkaanse jongeren. Tijdens het groepsgesprek bevestigen de jongeren de aanhoudende discriminatie waarmee hun gemeenschap te kampen heeft. Aan alle jongens werd wel eens toegang geweigerd tot de ingang van een discotheek, de meisjes liepen punten mis op school omwille van hun vreemde naam. “Mensen denken vaak dat Marokkanen hierin overdrijven, maar ze moeten zien dat het echt een probleem is,” zegt de drieëntwintig jarige Sarah. Hajar, negentien jaar oud, vindt het lastig dat ze als Marokkaanse precies in één groep wordt geduwd, “Het enige gemeenschappelijke element is onze afkomst, maar daarnaast is er veel diversiteit.”

De aanhouder wint

Uit de documentaire blijkt dat de jongeren zich vaak geviseerd voelen, toch stellen ze zich kritisch op tegenover hun eigen situatie. “We moeten zelf kansen nemen en ons niet wentelen in een slachtofferrol. Toegegeven, we zijn soms heel lui”, zo stelt één van de meisjes scherp. Hoewel de jongeren vinden dat ze zich dubbel zo hard moeten bewijzen in vergelijking met andere jongeren, willen ze vooral de moed niet verliezen. “We moeten beseffen dat de aanhouder wint en niet te snel opgeven. Wie iets wil bereiken in het leven, moet er honderd procent voor gaan,” zo luidt de conclusie op het einde van het groepsgesprek.

De confrontatie niet uit de weg gaan

Regisseur en cameraman Mohammed Ihkan wil met zijn “Stichting Communicatie in Beeld” (CIB) getuigenissen verzamelen van gewone mensen. Voor Ihkan telt de mening van de protagonisten, maar ook die van de toeschouwer. “Iedereen heeft een mening, wij creëren een sfeer waarin die mening naar buiten mag komen.” In de documentaire vertellen de jongeren spontaan en openhartig over hun leefwereld, zowel over de positieve als de negatieve ervaringen. “Het is tijd om niet langer rond te pot te draaien,” zegt Ihkan, “De tijd om samen koekjes te eten en thee te drinken is voorbij, we moeten de confrontatie aangaan.” De vertoning van de documentaire wordt daarom steeds gekoppeld aan een debat waarbij de filmmakers in gesprek treden met het publiek.
“Marokkaanse jongeren aan het woord” is te zien op 7, 8 en 9 oktober 2010 in de Serre van HETPALEIS. De toegang is gratis, reserveren wordt aangeraden. Geïnteresseerden die zelf een vertoning willen organiseren nemen best contact op met Chris Schillemans van het CIB (0486 98 17 72)
© 2010 - StampMedia - Marieke Van Cauwenberghe