Rwandezen mogen gevangen familieleden geen eten meer geven

Sinds 1 juli mogen de familieleden van de 100.000 gevangenen in Rwanda het karige gevangenisrantsoen niet langer aanvullen met huisgemaakte kost. Ook het bezoekrecht wordt teruggeschroefd, naar verluidt om ervoor te zorgen dat de mensen zich met productievere dingen gaan bezighouden.
Volgens minister van Binnenlandse Veiligheid Mussa Fazil Harerimana is het de bedoeling “het komen en gaan in de gevangenissen te verminderen, vooral van mensen die hun familie gaan bezoeken en daarmee geen tijd hebben voor andere bezigheden.” Volgens de minister is het rantsoen dat de gevangenen krijgen ruim voldoende.

Een Rwandese Senaatscommissie legde in 2007 in een rapport vast dat een gevangenisrantsoen uit exact 673 gram voedingswaren bestaat: 300 gram maïs, 250 gram bonen en 100 gram sorghum voor de dagelijkse pap, 15 gram olie en 8 gram zout. Zieken, ouderlingen en zwangere vrouwen hebben recht op een dubbele portie pap.

“Het rantsoen is onvoldoende en nogal eenzijdig”, vindt een gevangenissecretaris. In de praktijk zijn er altijd gevangenen die het zonder eten moeten stellen. “De laatst aangekomen gevangenen krijgen meestal niets. Wie de ene dag als eerste aan de beurt kwam, moet de volgende dag tot de laatste wachten. De voedselpakketten van de familie waren bijzonder welkom, omdat ze werden gedeeld met celgenoten of omdat er dan meer gevangeniskost overbleef voor de anderen.”

Minder bezoek



De gevangenen mogen voortaan ook maar elke veertien dagen bezoek krijgen, gedurende tien à twintig minuten. Tot voor kort werden familieleden drie keer per week binnengelaten. De bedoeling is dat de mensen meer tijd doorbrengen op hun akkers en minder in de gevangenis. “Het tekort aan voedingsmiddelen wordt steeds groter, vooral aan bonen, het hoofdbestanddeel van het gevangenismenu”, zegt een ambtenaar op het ministerie van Veiligheid. “Als de mensen weer meer gaan produceren, kunnen ook de gevangenissen beter worden bevoorraad.”

Wie een levenslange straf uitzit, heeft helemaal geen recht op bezoek. “Onaanvaardbaar en onmenselijk”, vindt de mensenrechtenactivist. “Je kan alleen maar een bezoekverbod opleggen in het kader van een disciplinaire sanctie van beperkte duur. Zelfs de gevangenen van het Internationale Strafhof voor Rwanda hebben sinds mei recht op bezoek van hun echtgenote.”

Rwanda geeft dit jaar 22.940 Rwandese frank (26 euro) uit voor de kost en inwoon van elke gevangene. Het budget voor de gevangenissen gaat in dalende lijn, terwijl het aantal gedetineerden gestaag groeit. Velen vragen zich dan ook af of het wel opportuun is om uitgerekend nu de steun van de familie af te schaffen. Tussen maart 2006 en juni 2007 groeide de gevangenispopulatie met 30 procent.
(InfoSud/Vertaling:IPS)

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.