Selectieve moorden ter discussie in Israël

De Israëlische veiligheidsdiensten verdedigen hun aanpak door er op te wijzen dat de geviseerde doelwitten, “tikkende tijdbommen” zijn. “Liquidatie is een gepaste straf voor terroristen die in staat zijn met een zelfmoordaanslag kinderen en baby’s te doden”, zegt de Israëlische minister van Buitenlandse Zaken, Silvan Shalom. Hoewel volgens een peiling van de toonaangevende krant Ha’aretz nog meer dan de helft van de publieke opinie de Israëlische premier Ariël Sharon steunt in die manier van zelfverdediging, hebben oppositieleden vragen bij de praktijk.

Het linkse oppositielid Yossi Sarid (Meretz) vroeg zich tijdens een interview met de Israëlische radio af of de liquidaties in staat zijn de daders van zelfmoordaanslagen te stoppen. Niet omdat de praktijk immoreel is, wel
omdat ze niet-efficiënt zou zijn. De leider van de Arbeiderspartij, Shimon Peres, vindt dat de selectieve moorden alleen maar een ultiem middel mogen zijn, “als er geen ander alternatief is om een aanval te stoppen”.

Sinds de tweede Palestijnse Intifada bijna drie jaar geleden begon, maakten de liquidatieaanvallen al meer dan 200 Palestijnse doden. Het Israëlische leger maakt daarbij meestal gebruik van helikopters, die een raketaanval inzetten op een huis of een auto van een Palestijn die ervan wordt beschuldigd een gevaarlijke terrorist te zijn. Daarbij wordt niet alleen het doelwit getroffen. Een Palestijnse mensenrechtenvereniging berekende dat er op 209 doden zeker 62 onschuldige slachtoffers vielen. Daarbij gaat het om lijfwachten of om burgers die toevallig in de buurt waren op het ogenblik van de aanval.

Van de 147 tegenstanders die Israël gericht uitschakelde, waren er 78 lid van Hamas, 34 van de Islamitische Djihad, 23 van Yasser Arafats beweging Al-Fatah, negen van kleinere “bevrijdingsbewegingen” en drie leden van de Palestijnse militaire geheime dienst. De eerste operatie doodde op 9 november 2000 een kopstuk van Al-Fatah, Hoessein Abayat, in Betlehem. Tegen eind 2000 maakten acht verschillende aanvallen in totaal negen doden. Het aantal slachtoffers steeg tot 32 in 2001 en 79 in 2002.

In 2003 zorgde het door de Amerikanen voorgestelde “stappenplan voor de vrede” vanaf juni voor een tijdelijk einde van de selectieve moorden. Maar de brutale zelfmoordaanslag van Hamas op een bus in het centrum van Jeruzalem, waarbij twintig mensen om het leven kwamen, was het signaal voor het Israëlische leger om met de aanvallen te herbeginnen. Tussen 21 augustus en 1 september werden elf leden van Hamas vermoord. En de aanvallen gaan voort in september, met als hoogtepunt de (mislukte) aanslag tegen Ahmed Jassin, de geestelijke leider van Hamas.