Sendero Luminoso werkt aan een comeback

In de voorbije maanden werden 134 acties geregistreerd, vooral in de regio’s
Ayacucho en Apurimac in het noorden van Peru en in de centrale tropische
valleien. Volgens waarnemers zijn er momenteel twee maoïstische groepen
actief. De ene noemt zich Proseguir(doorzetten) en verwerpt het
vredesakkoord uit 1993. De andere, het historische Sendero, zou opnieuw in
actie zijn gekomen om Abimael Guzmán, de oorspronkelijke leider van de
maoïsten, uit de gevangenis te krijgen.

Het Sendero Luminoso probeerde tussen 1980 en 1992 de steden te omsingelen
van op het platteland. De oorlog kostte 50.000 mensenlevens, tot Guzmán in
de gevangenis belandde en in 1993 zijn aanhangers op een videoband opriep de
wapens neer te leggen. De meeste van de 12000 rebellen gaven gehoor aan de
oproep, behalve Proseguir dat zich terugtrok in de bergen van Viscatan.

In 1995 maakte de regering van Alberto Fujimori officieel bekend dat de
rebellen verslagen waren. De rust lijkt nu evenwel geweken. Op 9 juni
gijzelden de rebellen 71 werknemers van het Argentijnse gasbedrijf Techint,
die in het oerwoud een pijplijn aanlegden. President Alejandro Toledo loofde
het leger voor de briljante operatie waarbij de arbeiders werden bevrijd,
zonder losgeld te betalen.

In realiteit hadden de rebellen de arbeiders al laten gaan voor het leger
ter plaatse kwam. Onmiddellijk begon het gerucht te circuleren dat Techint
toch losgeld had betaald. Volgens sommige waarnemers wilden de rebellen met
de actie demonstreren dat ze er opnieuw staan. De ‘senderistas’ trokken
zich ordelijk terug en maakten een halve ton explosieven, medicijnen en
voedsel buit, zegt socioloog Raul González.

Eind juni was het opnieuw raak met de korstondige bezetting van het dorpje
Huran Marca. De zes politieagenten sloegen voor de overmacht van rebellen op
de vlucht en de bevolking moest een politiek propagandaoffensief ondergaan.
De regering krijgt het steeds moeilijker om te doen alsof haar neus bloedt.
Op 25 juni had het ministerie van binnenlandse zaken het over een
schietpartij met gewone criminelen, terwijl het ministerie van defensie
hetzelfde incident toeschreef aan een anti-terrorismeactie.

We maken weer hetzelfde mee als in het begin van de jaren tachtig, legt
voormalig terrorismebestrijder John Caro uit, De regering van Fernando
Belaunde probeerde de zaak te minimaliseren om de bevolking niet ongerust te
maken. Later moest het leger worden ingezet.