Singaporese poetsvrouwen leren ondernemen

In de internationale media hebben problemen als geweld en intimidatie door werkgevers, waar een deel van deze groep mee kampt, betrekkelijk veel aandacht gekregen. Maar volgens Saleemah Ismail, directeur van het VN-Ontwikkelingsfonds voor vrouwen (UNIFEM) in Singapore, blijft het grootste probleem van de huishoudelijk werkers onderbelicht. “Dat is”, zegt Saleemah, “het onvermogen van deze werkers om voldoende geld te sparen om weer naar het thuisland terug te keren en een nieuw bestaan op te bouwen.”
In Singapore zijn meer dan 150.000 vrouwen werkzaam als hulp in de huishouding. Het merendeel van hen is afkomstig uit omringende landen als Indonesië, de Filipijnen en Sri Lanka.

Doelen

Uit een studie van UNIFEM uit 2001 blijkt dat de migrantenvrouwen bij aankomst vaak twee specifieke doelen nastreven. De vrouwen hebben de intentie voldoende geld te verdienen om weer naar huis te kunnen gaan, en ze willen in Singapore nieuwe kennis en vaardigheden leren.
Hoewel de lonen in Singapore, ongeveer twee- tot driehonderd dollar per maand, betrekkelijk hoog zijn, lukt het de huishoudelijk werkers niet om te sparen. Volgens Saleemah is dit te wijten aan het feit dat de vrouwen ervoor kiezen om bijna het hele inkomen naar familie in het thuisland over te maken en niet om te sparen en in de toekomst te investeren. “Omdat zij goed verdienen, voelen de vrouwen zich schuldig en verantwoordelijk ten opzichte van de familie.”
Joy Romualdo uit de Filippijnen is zelf hulp in de huishouding en werkt als vrijwilliger voor UNIFEM. “Het is erg moeilijk”, zegt zij, “om mijn familie een deel van mijn inkomen te ontzeggen. Dankzij mijn geld kan mijn nichtje naar school. Als ik geen geld meer zou sturen, zou zij haar school niet kunnen afmaken. Ik ben de enige die haar financieel ondersteunt.”

Financieel beheer

Het voorbeeld van Romualdo laat zien hoe belangrijk het is om de migrantenvrouwen te leren hun financiën goed te beheren. Dat blijkt ook uit een recente studie van de Aziatische Ontwikkelingsbank (AsDB), waarin geconcludeerd werd dat onderwijs gericht op financieel beheer een van de manieren is om de situatie van migrantenwerkers te verbeteren.
In 2006 heeft UNIFEM met dat doel voor ogen AIDHA in het leven geroepen. AIDHA is een organisatie, gerund door vrijwilligers, met als doel huishoudelijk werkers op financieel gebied te onderwijzen. De werkers krijgen les in boekhouden, ondernemerschap, communicatie, tijdmanagement en zelfontplooiing.
Sarah Mavrinac, directeur van AIDHA, denkt dat de combinatie van ondernemerschap en financieel beheer de huishoudelijk werkers optimaal voorbereidt op een terugkeer naar het thuisland. “Op deze manier zijn ze in staat om thuis een nieuw bestaan op te bouwen.”
Volgens Mavrinac is het van groot belang dat de huishoudelijk werkers die deelnemen aan de cursussen van AIDHA ook daadwerkelijk besluiten om de zaken anders aan te pakken. “Het is goed om te weten hoe je je geld het beste beheert,” zegt Mavrinac, “maar het openen en in stand houden van een spaarrekening is wat anders.”