Slow Food Beweging verovert niche op de culinaire markt

In een wereld van fastfoodketens maakt een internationale beweging om ‘slowfood’ te promoten steeds meer opgang. De organisatie die al in 1986 de spits afbeet in Italië, heeft intussen 77.000 leden in 48 landen. Het oogmerk is de vrijwaring van traditionele gerechten en gewassen en de strijd tegen de culinaire eenheidsworst in restaurants, eetstalletjes en winkels.


Sinds vorig jaar heeft de International Slow Food Movement een hoge vlucht genomen. Vorig jaar ondertekende Slow Food een akkoord met de Braziliaanse regering om de kleinschalige traditionele landbouw te steunen en in oktober werden 19 internationale projecten gelanceerd op de gastronomische beurs Salone del Gusto in Turijn. Nu staan 30 nieuwe projecten op stapel in 18 landen, waaronder Argentinië, Bolivia, Brazilië, de Dominicaanse Republiek, Guatemala, India, Madagaskar, Maleisië, Mexico, Marokko en Peru. De opzet is bijvoorbeeld de redding van rode rijst van Andasibe in Madagaskar, een lekkere en voedzame lokale variëteit, en van de Chiapas-koffie in Mexico.

De International Slow Food Movement werd 17 jaar geboren op de beroemde Piazza di Spagna in Rome. Toen daar een McDonaldsrestaurant verscheen en even verderop enkele traditionele eethuizen gesloten werden, besloten enkele Italiaanse bourgondiërs en fijnproevers dat de maat vol was. Ze richtten in Bra, in de noordwestelijke regio Piemonte een vzw op met als oogmerk het vrijwaren van de culinaire eigenheid van Italië.

Wat ons toen zorgen baarde was dat de traditionele eethuizen niet de middelen hadden om de concurrentie tegen de grote fastfoodketens te overleven, zegt ondervoorzitter Roberto Burdese. Ons eerste initiatief was om een gids met alle Italiaanse eethuizen op de markt te geven om hen bekend te maken bij het grote publiek.

Slow Food werd in 1989 omgevormd tot een internationale beweging. Delegaties van 15 landen hielden een rendez-vous in de Opéra Comique in Parijs en namen een internationaal manifest aan dat eten erkent als cultureel erfgoed en landen het recht geeft dat te verdedigen tegen de industriële standaardisering.

Slow Food heeft nog steeds haar hoofdzetel in Bra maar steunt nu ook op andere bureaus, in Zwitserland, Duitsland en New York. De vrijwaring van het culinaire erfgoed gebeurt vooral via twee programma’s. De ‘Ark van Smaak’ is een project om vergeten smaken te herontdekken, op te tekenen en te publiceren. Het verleent ook steun aan historische gewassen die van de markt gedrukt dreigen te worden door commerciële varianten. Intussen zijn 450 soorten ‘gered’ van de ondergang. In Italië is dat bijvoorbeeld violino di capra (ham gemaakt van geiten) en de Corbaratomaat. Het programma ‘Presidia’ probeert ambachtslui te verenigen en logistieke steun te verlenen aan traditionele productiemethodes. In het Engelse gehucht Somerset ondersteunt het presidium een kleine gemeenschap van traditionele kaasmakers die als enige nog Cheddar maken van rauwe melk en met de hand.



Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.