Spelen laten Hongkong koud

“Het is mijn taxi niet”, verduidelijkt Lee Tam snel om duidelijk te maken dat hij niets te maken heeft met de Olympische mascottes op de deuren van zijn taxi. Lee is allesbehalve onder de indruk van de spelen. “Ik denk dat de Olympische spelen een goede zaak zijn voor China, maar voor mij betekenen ze weinig. Hongkong is niet echt betrokken bij de hele zaak.”

Zijn mening wordt gedeeld door de meeste inwoners in de “Speciale Bestuurlijke Regio” die deel uitmaakt van China. De Olympische wedstrijden in de paardensport worden er georganiseerd, maar dat is volgens velen vooral het gevolg van de uitbraak van ziektes in China zelf. Hongkong kent bovendien een lange paardentraditie, een overblijfsel van de Britse overheersing.

Op een speciaal Olympisch plein in het culturele centrum Tsim Sha Tsui kunnen de inwoners de wedstrijden volgen op grote schermen, maar het plein lijkt populairder bij toeristen dan bij de lokale bevolking.

Toch zou de interesse van Hongkong kunnen veranderen naarmate er medailles gehaald worden. Het 35-koppige Olympische team van Hongkong doet mee in elf sporten en maakt kans op medailles in tafeltennis, surfen en badminton.
 “De mensen in Hongkong zijn grappig”, zegt Nikki Lau, een 28-jarige vertaalster die zowel in de VS als in Hongkon woont. “Bij aardbevingen of internationale prestaties zijn we allemaal Chinezen. Maar de rest van de tijd maken Hongkongers altijd zorgvuldig duidelijk dat ze uit Hongkong komen.” “Er zijn zeker gevoelens voor China”, beaamt mensenrechtenactiviste Diana Beaumont. “Na de aardbeving werden hier inzamelacties gehouden.”

Democratie

Hongkong heeft een traditie van democratie en vrije meningsuiting, en de situatie is er voor activisten dan ook anders dan in China.

Zo heeft de Hongkong Associatie voor Falun Dafa een informatiepunt opgezet in de buurt van het Causeway Bay Stadion. Aanhangers van de religieuze groep, die in China verboden is, kunnen hier ongestoord folders uitdelen waarin ze de misbruiken en folteringen van hun geloofsgenoten in China aanklagen.

De voorbijgangers zijn maar matig geïnteresseerd, maar er is ook geen vijandigheid, wat in China helemaal anders zou zijn. “In Hongkong kunnen we dit doen, in China moeten we er niet aan denken”, zegt één van de activisten.

“Er is zeker meer vrijheid in Hongkong”, zegt Mui Chi Yam die vijftien jaar geleden van China naar Hongkong verhuisde. In tegenstelling tot autochtone Hongkongers is hij wel enthousiast over de Spelen. Hij vindt dat er niet voldoende werk gedaan is om de kloof tussen Hongkong en China te overbruggen sinds China de kolonie in 1997 overnam. “Ik denk dat de Olympische spelen echt goed zijn”, zegt hij. “Maar we zijn beter als één team, als één grote familie. Hongkong zou niet kunnen overleven zonder China.”