Srilankaanse politie vindt marteling nog steeds normaal

In Sri Lanka komen bijna dagelijks berichten naar buiten over marteling van arrestanten door de politie. De politie vindt marteling nog steeds de normaalste zaak van de wereld, zegt Ali Saleem van de Asian Human Rights Commission (AHRC) in Sri Lanka. Sri Lanka ondertekende in 1994 het VN-verdrag tegen Marteling, maar slechts twee mensen zijn sindsdien veroordeeld.
In januari vorig jaar werd Anthony Michael Fernando, een 50-jarige vakbondssecretaris, tot een jaar gevangenisstraf werd veroordeeld voor ‘belediging van de rechtbank’. In de gevangenis kreeg hij een hevige astma-aanval. Tijdens zijn behandeling in het ziekenhuis kreeg hij nog een aanval waarbij hij viel en zijn ruggengraat beschadigde. In het politiebusje waarmee ik later werd teruggebracht naar de gevangenis, werd ik door een politieman in burger in mijn rug en over mijn hele lichaam geschopt, aldus Fernando.

De daaropvolgende 104 dagen moest hij verpleegd worden. Na tien maanden werd hij vrijgelaten. Thuis kreeg hij echter doodsbedreigingen per telefoon. In de telefoontjes werd hem gesommeerd de klachten tegen de politiemannen die hem mishandeld hadden, in te trekken. Kort daarna namen de bedreigingen ernstiger vormen aan. Toen ik het huis van een vriend verliet, zag ik een auto geparkeerd staan voor de deur, zegt Fernando. Er sprong iemand uit die een soort gas in mijn gezicht spoot. Omdat het gas kennelijk niet werkte, kon ik wegkomen.

In 2001 begon de Asian Human Rights Commission in Hongkong met het documenteren van martelingen door de Srilankaanse politie. De AHRC en andere mensenrechtenorganisaties doorbraken daarmee de taboesfeer rond het onderwerp.
Hoewel momenteel bijna dagelijks berichten naar buiten komen over marteling door de politie en de internationale druk toeneemt, gebruikt de Srilankaanse politie folteringen nog steeds als ondervragingstactiek. Vorig jaar documenteerde de AHRC 31 gevallen van marteling door de politie. Daarbij waren 46 slachtoffers betrokken en 29 politiebureaus. De AHRC tekent daarbij aan dat dit alleen de gedocumenteerde gevallen zijn, in werkelijkheid zou het probleem nog veel groter zijn. Ali Saleem van de AHRC in Sri Lanka wijst op de militarisering van het politieapparaat gedurende de afgelopen dertig jaar. De politie veranderde volgens hem van een organisatie die misdaad en wetsovertredingen bestreed, in een apparaat dat de Tamil-opstand moest onderdrukken. Daardoor nam volgens hem ook het aantal martelingen toe.

Al bijna dertig jaar wordt Sri Lanka beheerst door een binnenlands conflict. Meer dan 60.000 mensen kwamen om het leven bij gevechten tussen overheidstroepen en de Tamil Tijgers. De Tijgers vechten sinds 1983 voor een onafhankelijk thuisland voor de Tamils in het noorden en oosten van Sri Lanka. In 2002 kwamen beide partijen een staakt-het-vuren overeen.

De overheid doet volgens Saleem weinig om de martelingen te stoppen. Slachtoffers worden niet beschermd. Als je een klacht indient tegen de politie, dan word je opnieuw slachtoffer. Je wordt bedreigd en soms worden zelfs moordaanslagen gepleegd.

Rohan Edrisinha, directeur van de juridische afdeling van het Centrum voor Beleidsalternatieven in Colombo, pleit voor een afschaffing van de Terrorisme Preventie Wet (PTA) in Sri Lanka. Afschaffing van de PTA is nodig om marteling en straffeloosheid tegen te gaan, zegt hij. De PTA en noodmaatregelen geven het leger vergaande bevoegdheden die soms uitmonden in ernstige mensenrechtenschendingen.

Het Centrum voor Beleidsalternatieven voert al vijf jaar campagne voor afschaffing van de PTA en verzamelde miljoenen handtekeningen tegen de wet. Minister van Justitie John Seneviratne ontkent echter dat er zo’n campagne bestaat. Er zijn misschien incidentele verzoeken geweest, maar die komen van niet-gouvernementele organisaties die mensen opstoken, aldus Seneviratne.

De Srilankaanse Mensenrechtencommissie, voorgezeten door voormalig VN-rapporteur voor Geweld tegen Vrouwen Radhika Coomaraswamy, heeft onlangs een nultolerantiebeleid gelanceerd met betrekking tot marteling. De commissie heeft een speciale eenheid opgericht die meldingen van marteling onderzoekt, ter preventie bezoeken brengt aan politiebureaus en politiemensen traint in alternatieve ondervragingsmethoden.

Politiemannen zijn slecht getraind in ondervragingstechnieken, zegt Coomaraswamy. Marteling wordt daardoor een van de eerste manieren om informatie los te krijgen. Meestal wordt een arrestant in elkaar geslagen, vooral als het iemand is van een lagere klasse, die geen beroep kan doen op bijstand. Dat is een structureel probleem, aldus Coomaraswamy. (JS/PD)

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.