'Standbeeld Leopold II is een schande voor Gent'

Op 30 juni wordt de vijftigste verjaardag van de Congolese onafhankelijkheid gevierd. Veel feestelijk gedruis en nostalgisch gemijmer, maar nog steeds geen verontschuldigingen aan het Congolese volk door de Belgische monarchie en de regering.
Bij de opdeling van Afrika door de grote mogendheden - tijdens een conferentie in 1884 waarbij niet één Afrikaan aanwezig was – kreeg Leopold II eindelijk zijn droomgeschenk. Hij werd eigenaar van de Vrijstaat Congo. De ambitieuze vorst die nooit een stap in zijn kolonie gezet heeft hulde zijn commerciële ambities in een waas van nobele aspiraties.
Hij zou daar niet een koloniaal bewind introduceren maar de mensonterende ‘Arabische slavenhandel’ bestrijden en de inheemse bevolking mee laten profiteren van zijn menslievendheid. In werkelijkheid is het relaas van de exploitatie van Congo Vrijstaat het verhaal van een van de grootste misdaden in de geschiedenis van de mensheid.
Onder de verantwoordelijkheid van Leopold II beging het koloniale bewind in Congo wreedheden, zogezegd ter ontvoogding van de plaatselijke bevolking die zou worden opgestoten in de vaart der volkeren. Het Congolese binnenland werd onder het toeziend oog van de private eigenaar Leopold II brutaal uitgebuit, om uiteindelijk met de opbrengsten van ivoor en rubber brede boulevards, grote parken, imposante bouwwerken en andere prestigieuze urbanistische projecten te kunnen realiseren in Brussel, Oostende en Gent.
Leopold II presenteerde zijn kolonie aan de internationale pers en de Belgische burgers als een toekomstig paradijs waar vanuit christelijke naastenliefde aan de onwetende Congolezen een hoger beschavingspeil werd bijgebracht, toch klonken door het onvermoeibare werk van mensenrechtenactivisten de verhalen over dwangarbeid, repressie, intimidatie en geweld steeds luider.
De 23 jaar onder het bewind van Leopold II worden gekenmerkt door volkerenmoord, slavernij, ontvoeringen, martelen, verkrachtingen, onthoofdingen en het afhakken van handen. De schattingen over het aantal slachtoffers variëren aanzienlijk. De Britse diplomaat Roger Casement heeft het over drie miljoen tijdens twaalf van de twintig jaar. Peter Forbath noemt ten minste vijf miljoen. Adam Hochschild spreekt van tien miljoen en de Encyclopedia Britannica spreekt van een totale bevolkingsafname van twintig tot dertig miljoen naar acht miljoen.
Gent is een stad met een rijk rebels verleden waar veel strijden zijn gestreden, een bakermat van socialisme, coöperatisme en syndicalisme. Een stad waar mensenrechten hoog in het vaandel staan geschreven.
Velen stonden hier te juichen toenin de Sovjetunie beelden van Stalin vielen en toen in Irak de standbeelden van Saddam Hoessein werden neergehaald. Of gewoon toen Bush electoraal werd verdreven door Obama.
Wat gaan we doen met het standbeeld van een massamoordenaar in het Zuidpark in Gent? Gewoon laten staan is een belediging voor het Congolese volk en een schandvlek op de stad. Neerhalen zou een mooi gebaar zijn tegenover de Congolese Republiek en zijn inwoners.
Eric Goeman, woordvoerder Attac Vlaanderen