Steeds meer Arabische Israëli's in Israëlisch leger

Volgens Ha’aretz zouden steeds meer Arabische Israëli’s in dienst treden bij het Israëlische leger (Israeli Defense Forces, IDF). De Arabisch-Israëlische jongeren, opgedeeld in bedoeïenen en niet-bedoeïenen, zijn in tegenstelling tot hun joodse landgenoten niet verplicht tot drie jaar legerdienst.
IDF weigerde accurate cijfers te verstrekken, maar bij de bedoeïenen zouden 50 tot 100 meer vrijwilligers zijn dan vorig jaar. Volgens een ambtenaar op de human resourcesafdeling van IDF zal het totale aantal niet-bedoeïense Arabisch-Israëlische jongeren op het einde van dit jaar 350 bedragen, wat het recordaantal van 2003 evenaart.
De stijging bevestigt een trend die ook te merken is bij de burgerdienst. In de eerste maanden van 2007 waren er onder Arabische jongeren meer vrijwillige rekruten dan in heel 2006. De helft van de vrijwilligers bestond toen uit Arabische Israëli’s, de andere helft uit bedoeïenen en Arabische Christenen uit Galilea. De burgerdienst is een alternatief voor de legerdienst en betreft gemeenschapswerk in ziekenhuizen, gemeentehuizen of scholen.

“Ben Gurion heeft een grote fout gemaakt.”

Dinsdag spoorde Israëlisch minister van Binnenlandse Zaken Meir Sheetrit het Arabische deel van de Israëlische bevolking nogmaals aan vrijwillig in dienst te treden bij IDF. Tijdens de jaarlijkse conventie van het centrum voor Joods-Arabische economische ontwikkeling zei hij: “Ik geloof dat Ben Gurion een grote fout heeft begaan. Hij jaagde Arabieren het getto in toen hij besloot ze niet toe te laten tot het Israëlische leger.”
Hij vervolgde: “We leven allemaal in hetzelfde land, we zitten allemaal in dezelfde boot. Burgers van Israël moeten gelijkwaardig zijn in elk aspect. De dagen van onze voorvaderen zijn voorbij, we leven in een moderne staat van de eenentwintigste eeuw.”

Legerdienst voor gelijke rechten

Binnen de Israelisch-Arabische gemeenschap wordt hevig gediscussieerd over de vrijwillige legerdienst. Ondanks de door IDF aangeduide stijging zijn de meeste Arabische leiders gekant tegen het idee. “De Arabisch-Israëlische gemeenschap keurt elke vorm van legerdienst principieel af”, zegt Mohammad Zeidan, voorzitter van de Arabische mensenrechtenassociatie in Israël. “De legerdienst wordt door de Israëlische regering gepresenteerd als een voorwaarde voor gelijke rechten”, stelt hij. “Dat is geen persoonlijk standpunt maar de officiële positie van de Israëlische regering. Ondertussen wordt de afwezigheid van Arabische Israëli’s aangegrepen als reden om geen gelijke rechten te verlenen.”
Zeidans stelling wordt indirect bevestigd door een recente discussie in de Knesset: “Er wordt met het idee gespeeld de burgerdienst verplicht te maken voor alle Arabische Israëli’s”, zegt IDF-reservist Roy Regev uit Tel Aviv. “De regering stelt het plan voor als een manier om een einde te maken aan de discriminatie van Arabische Israëli’s in ons land.”

Niet-erkende nederzettingen

Hagay Moyal is al 24 jaar in dienst bij het Israëlische leger. Als officier is hij belast met sociale zaken in de bedoeïenenstad Rahat: “Ik geloof niet dat er meer bedoeïenen vrijwillig in dienst treden dan vroeger. Het overgrote deel van de gerekruteerde bedoeïenen komt trouwens niet uit grote nederzettingen, maar uit de niet-erkende kleine dorpjes. Voor hen is de legerdienst een manier om problemen met de autoriteiten te omzeilen.”
Meer dan de helft van alle bedoeïenen (circa 80.000) leeft in 45 niet-erkende nederzettingen zonder basisvoorzieningen in de Negevwoestijn. Deze nederzettingen zijn gebouwd op terrein dat door Israël werd geconfisqueerd. Geregeld worden nederzettingen met de grond gelijk gemaakt, hoewel sommige van deze dorpen ouder zijn dan de staat Israël. De kwestie leidt tot spanningen tussen de Israëlische autoriteiten en de bedoeïenengemeenschap.

Verlies van Arabisch-nationaal gevoel

“350 nieuwe rekruten is niet veel als je bedenkt dat er in totaal 1.300.000 Arabische Israëli’s in dit land wonen”, besluit Mohammad Zeidan. “Het Israëlische leger presenteert dit getal alsof het om een groot succes gaat. Er is echter een verborgen agenda: het is een zeer doeltreffende manier om af te raken van de Palestijnse identiteit. Het gaat om de Israëlisering van de Arabische gemeenschap. Daarom stellen ze het voor als een grote overwinning.”