‘Stop alle geweld tegen vrouwen’

‘Mariam lag op de bank…Ze herinnerde zich dat Nana ooit eens had gezegd dat elke sneeuwvlok een zucht was van een gekrenkte vrouw ergens op aarde. Al die zuchten stegen op, werden wolken en braken in kleine stukjes, die zachtjes op de mensen beneden neerdaalden. ‘Om je eraan te herinneren hoe vrouwen als wij moeten lijden’, zei ze. ‘Hoe geduldig we alles ondergaan wat op ons neerkomt.’ (Duizend schitterende zonnen, Khaled Hosseini)
Dat vrouwen in Afghanistan gediscrimineerd worden, is intussen wel gekend. Maar van een land als India zou je anders verwachten. Je zou denken dat de economische groei en de open blik op de wereld er culturele verschuivingen zouden teweegbrengen waardoor de Indiërs vrouwen als gelijkwaardiger zouden gaan zien. ‘Niets van aan’, zegt Mona Mehta. ‘Het is niet omdat meer meisjes studeren, dat er minder vrouwelijke embryo’s worden geaborteerd. Nieuwe technologieën maken het vandaag makkelijker om die embryo’s vroeger te determineren en te verwijderen.’
Mehta is Indiase en coördineert vanuit Delhi een campagne van de ngo Oxfam International over geweld tegen vrouwen, en meer specifiek over de zogenaamde missing women –de vrouwen die er “niet meer zijn”. De Indiase econoom en Nobelprijswinnaar Amartya Sen vestigde voor het eerst de aandacht op het fenomeen van missing women op basis van onderzoek naar de demografische statistieken van vrouwen. Sen ging daarbij na hoe in verschillende regio’s van de wereld de geboortestatistieken van jongens en meisjes in verhouding staan tot de latere statistieken, en dit in relatie tot toegang tot gezondheidszorg, voeding en onderwijs.
Het meest opmerkelijke resultaat van Sens onderzoek was de vaststelling van een een “tekort” van vijftig miljoen vrouwen in Zuid-Azië. Het gaat om vrouwen die er wel zouden geweest zijn als ze toegang hadden gehad tot goede gezondheidszorg en voeding. Of als ze geen slachtoffer waren geworden van maatschappelijk of familiaal geweld, of van abortus van vrouwelijke embryo’s. Omdat die realiteit tot op vandaag niet wezenlijk veranderd is, lanceerde Oxfam International een regionale campagne in Zuid-Azië onder het motto We Can (end all violence against women). Ze ging van start in 2005 en loopt nog tot 2011 in Afghanistan, Pakistan, India, Nepal, Sri Lanka en Bangladesh.
Mehta: ‘Zoveel onrecht tegen vrouwen is alleen mogelijk omdat bepaalde opvattingen en stereotypen diepe wortels hebben in de cultuur en enkel via opvoeding en ruime sensibilisatie kunnen gekeerd worden.’ Oxfam steunt zijn campagne op zogenaamde change makers: mannen en vrouwen die –uitgerust met filmpjes, strips, informatieve spelen en ander creatief materiaal– het gesprek aangaan over bepaalde rollenpatronen en clichébeelden. Bedoeling is tegen 2011 vijftig miljoen mensen op de been te hebben die het ‘anders willen aanpakken’.
Meer info over de campagne We Can vind je op www.wecanendvaw.org