Swahili, het volk van de kust

Gedurende meer dan tweeduizend jaar stuwden passaatwinden handelsreizigers uit India, Oman, Jemen en later Portugal af en aan de oostkust van het Afrikaanse continent. Het ritme van de handel werd bepaald door moessonwinden die over de Indische oceaan bliezen. Van november tot maart voerden die zeevaarders naar de grote havens van Mombasa (Kenia), Lamu (Kenisa) of Zanzibar (Tanzania). Met de wind in de zeilen keerden ze vanaf juli tot september terug huiswaarts.

Op zoek naar kruiden, goud, ivoor en slaven brachten handelaars met hun dhows –traditionele Arabische zeilscheepjes– de ingrediënten aan land die de basis zouden vormen voor een unieke etnische mix, die je tot op de dag van vandaag leest op de gezichten van dit opmerkelijk kustvolk.

Anno 2011 is de roem van de grote stadstaten verdwenen en voor de kustlijn verdringen vrachtschepen de traditionele dhows. Toch is de Swahilicultuur springlevend: zowel in haar taal (meer dan honderd miljoen sprekers) als in de markante etnische mix. Bindmiddelen binnen het Swahilivolk zijn taal en religie. Daarbij staan adaptatie en tolerantie centraal.

Griet Hendrickx (°1983) studeerde in 2006 af als fotografe. Nog meer dan haar studies beschouwt ze de wereld als haar leerschool. Hendrickx richt haar lens hoofdzakelijk op Oost-Afrika, waar ze naast eigen verhalen ook reportages maakt in samenwerking met verschillende non-profitorganisaties. Een positieve beeldvorming is haar uitgangspunt, eenvoud, soberheid en een wederzijds respect staan centraal.

Tijdens het Open Doek Filmfestival in Turnhout –van 29 april tot 8 mei in de Utopolis– zijn een aantal beelden uit de reeks ‘Swahili, the people of the coast’ te bezichtigen.