Taiwanese aboriginals in opstand

In het nog steeds voor onafhankelijkheid ijverende Taiwan ontstonden gisteren rellen tijdens een betoging van aboriginals.
Honderden Taiwanese aboriginals kwamen dinsdag op straat om hun behandeling door de regering aan te klagen. Ze waren met bussen vanuit het hele land naar de Taiwanese officieuze hoofdstad Taipei gekomen en bekogelden er onder meer het gebouw van de Raad van Inheemse Volkeren met eieren.
Deze Raad waakt in principe over de belangen van de aboriginals, maar die beweren dat hun rechten onvoldoende gerespecteerd worden. De protestanten schreeuwden ook om het ontslag van de verantwoordelijke minister, Chang Jen-hsiang. Omdat de betoging, georganiseerd door aboriginalvolksvertegenwoordigers, door de autoriteiten toegelaten was grepen de ordediensten pas in toen een deel zich afsplitste en het kabinet van de minister probeerden binnen te dringen.

Nucleair afval


De concrete aanleiding voor de verhitte gemoederen is het gesprek dat minister Chang volgens de organisatoren had met de Raad voor Atoomenergie, waarin zij een aantal locaties zou hebben voorgesteld die in de toekomst als nucleair stort mogen gebruikt worden. Op enkele van die locaties bevinden zich nu nog aboriginaldorpen.
Door dit voorstel te doen zou Chang de wet omzeild hebben die de overheid verplicht om de toelating te vragen van de inheemse bevolking vooraleer toxische stoffen op hun land te storten. Een bijkomende reden tot protest is de beslissing, opnieuw zonder de aboriginals te consulteren, om een groot natuurreservaat op te richten in de eerder bergachtige streken van het hoofdeiland, waar nog steeds veel aboriginals wonen.

Onderdrukking


De spanningen tussen de centrale overheid en de aboriginals zijn geen recent fenomeen. De aboriginals, goed voor ongeveer 2% van de bevolking, maken historisch gezien deel uit van de Austronesische volkeren (net zoals onder meer bevolkingsgroepen op de Filippijnen, in Maleisië en in Indonesië). Ze zijn de oorspronkelijke bewoners van Taiwan. Dit in tegenstelling tot de overgrote meerderheid van de bevolking, die van het Chinese vasteland afkomstig is.
Doorheen de geschiedenis hebben de aboriginals steeds te kampen gehad met economische, sociale en politieke onderdrukking door de centrale overheid, of het nu onder Chinese, Japanse of Portugese heerschappij was. Ook nu nog liggen bijvoorbeeld de werkloosheidscijfers er veel hoger dan bij de rest van de bevolking.
Door een Chinese tendens naar assimilatie zijn bovendien grote delen van hun culturele identiteit verloren gegaan. In de jaren ’60 van vorige eeuw werden de aboriginals nog verplicht uit hun dorpen weg te trekken en Mandarijn te spreken in het openbaar. Meer dan de helft van hun talen zijn intussen verdwenen of met uitsterven bedreigd.

Erkenning


Een tiental jaar geleden begon de toestand voor aboriginals geleidelijk aan te verbeteren. Voor het eerst in lange tijd durfden ze opnieuw hun traditionele klederdracht te dragen. Een belangrijke factor hierbij was de groei van de Taiwanese (eco)toeristische sector. De culturele praktijken van de inheemse bevolking raakten erg in trek bij de buitenlandse bezoekers.
De veranderingen werden ook in de hand gewerkt door de overheid. Vooral sinds de erg op onafhankelijkheid gerichte Chen Shui-bian en zijn DPP aan de macht kwamen, is er werk gemaakt van het erkennen van de inlandse bevolkingsgroepen en hun rechten. Chen hoopte de aboriginals in te schakelen in de onafhankelijkheidsstrijd die Taiwan voert tegen China. Door hun belangen te benadrukken wou hij aantonen dat Taiwan weldegelijk een afzonderlijk land is, met een geschiedenis die losstaat van het Chinese vasteland.
Zo werd de Raad van Inheemse Volkeren opgericht om in de eerste plaats de inheemse bevolking in kaart te brengen. Via een systeem van petities en het verzamelen van genealogische, culturele en taalkundige gegevens kunnen aboriginalgroepen dan tot officiële erkenning door de overheid komen.
Ondanks het feit dat de schriftelijke documenten van deze groepen schaars zijn, werden tot nu toe toch al 14 volkeren erkend. Daarnaast heeft men ook geprobeerd de kloof te dichten met de burgers van Chinese afkomst. De werkloosheid onder aboriginals is de laatste jaren gehalveerd, steeds meer onder hen krijgen toegang tot de universiteiten en het aantal volksvertegenwoordigers van inheemse afkomst in het parlement steeg van 4 tot 10.

Kwomintang


De presidentsverkiezingen van 2008 vormden echter opnieuw een keerpunt. De Kwomintang (KMT) van Ma Ying-jeou  kreeg de macht weer in handen, en die was de voorbije jaren steeds meer opgeschoven richting reünie met China. De aboriginalkwestie bleek voor hen dan ook van veel minder belang. Ook al omdat ze denken hen electoraal niet te moeten vrezen: aboriginals stemmen al decennialang massaal voor de KMT.
De reden hiervoor moet gezocht worden in een aloud patronagesysteem tussen KMT en aboriginals. De maatregels die de DPP doorvoerde kunnen dus niet enkel gezien worden als een tactische keuze in verband met de onafhankelijkheidsstrijd, maar ook als een poging om de aboriginalminderheid naar hun kant over te halen.
Het voorbije jaar was door het nieuwe bewind een terugkeer naar het verleden. Op verschillende plaatsen werden dorpen van aboriginals ontmanteld. De overheid legitimeert dit door te stellen dat de dorpen illegaal gebouwd waren en in overstromingsgebieden lagen. Bewoners spreken dit echter tegen en beschuldigen de regering er van geen oog te hebben voor hun belangen of voor hun levenswijze. Bovendien zijn de nieuwe woonsten die hen door de overheid ter beschikking gesteld werden niet gratis en wordt die behuizing slechts voor 2 jaar gegarandeerd.

Toekomst


De onrust van gisteren gaat dus over heel wat meer dan nucleair afval. Hoe de situatie verder zal evolueren is vooralsnog moeilijk te voorspellen. Wat wel duidelijk lijkt, is dat de klok niet meer geheel kan teruggedraaid worden. Enkel een verdere toenadering en zelfs hereniging met China kan de aboriginals opnieuw van de politieke en publieke agenda doen verdwijnen.
China zelf hoopt hier natuurlijk op, en heeft de voorbije jaren al meermaals geprobeerd de aboriginals te overhalen zich voor te stellen als minderheid met Chinese roots. Als de aboriginals sinificatie willen vermijden zou het dus best kunnen dat ze in de toekomst de banden zullen aanhalen met onafhankelijkheidsgroeperingen.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.