Taliban krijgen vrije tribune in Pakistaanse pers

Nadat de regering de blokkering van de bankrekening bekend had gemaakt, greep Mohammad Omar, de woordvoerder van de Tehrik-i-Taliban naar de telefoon om zijn mening kond te doen aan de Pakistaanse pers. “We hebben geen bankrekeningen”, zei hij. “We hebben alles, maar geen bankrekeningen.”
Mensenrechtenadvocaat Asma Jahangir beschuldigt de media ervan de taliban in de kaart te spelen. “De taliban voeren aanslagen uit op burgerdoelwitten en gebruiken de media om de verantwoordelijkheid op te eisen. De journalisten zouden beter focussen op de mensenrechtenschendingen die de taliban begaan, in plaats van ze sterker te maken.”
Talibanspecialist Ashraf Ali van de Universiteit van Pesjawar denkt er net zo over. “De talibanafdelingen van alle districten in de Noordwestelijke Grensprovincie en de Federaal Bestuurde Tribale Gebieden hebben een woordvoerder die rechtstreeks in contact staat met de journalisten. Het is onbeschaamd hoe de media de taliban promoten.”
Zelfs de Pakistaanse staatstelevisie PTV laat zonder complexen woordvoerders van de taliban aan het woord in nieuwsuitzendingen in prime time. Ook minister van Binnenlandse Zaken Rehman Malik vindt het niet kunnen dat de taliban publiek de verantwoordelijkheid opnemen voor aanslagen waarbij burgerslachtoffers vallen. “Met zo’n mensen mag de regering geen dialoog aangaan”, zei Malik.

Zes maanden cel

De anti-terrorismewet is nochtans duidelijk: “Een persoon begaat een strafbaar feit als hij (….) iemand aan het woord laat die is veroordeeld voor terrorisme of een persoon of een organisatie die bij terrorisme betrokken is.” Wie aanzet tot religieus of etnisch geweld of mensen aan het woord laat die dat doen, riskeert in principe tot zes maanden opsluiting en een boete.
In de media, zogezegd de “vierde macht” in de Pakistaanse samenleving, lijkt niemand zich daar echt aan te storen. De honger naar nieuws over het terrorisme is zo groot dat ambitieuze journalisten hun leven riskeren voor een interview met de leiders van de verboden organisaties. Sommigen zijn een stapje verder gegaan en zijn woordvoerder geworden van die organisaties.
Andere journalisten kwamen in verdachte omstandigheden om het leven of zijn uit lijfsbehoud gevlucht. Ze krijgen van de taliban vaak te horen dat ze “wajibul qatl” zijn, “vatbaar voor dood”, als hun berichtgeving niet naar wens is. Het gevolg is dat de verklaringen van terroristische organisaties klakkeloos als nieuws worden overgenomen in de media. In de meeste berichten over het geweld en het militair optreden worden de moslimstrijders in een heldhaftige rol geportretteerd.