Teheran ligt overal

Autobiografieën wankelen altijd tussen twee schadelijke uitersten: of ze worden geschreven om allerlei onfraais te verhullen en zijn dus seculiere hagiografieën van het onwaarachtigste soort, of ze zijn zo pijnlijk eerlijk dat je als lezer moet vechten tegen de gêne die je overvalt als je toevallig getuige bent van ontluisterende of beschamende gebeurtenissen.
De eerste soort levensverhalen is papierverspilling, de tweede soort kan gered worden door haar literaire kwaliteiten. Dat is zonder twijfel het geval voor Alles wat ik verzwegen heb. Azar Nafisi –auteur van het succesvolle Lolita lezen in Teheran– vertelt in dit boek over haar relatie met haar ouders.
In een gesprek dat wij enkele jaren geleden met de auteur hadden, zei ze: ‘Ik vind dat het persoonlijke niet gereduceerd mag worden tot het politieke. Ik wil de sociale en politieke kant van het leven niet ontkennen, maar waarom moet de schaduw van de staat aanwezig zijn als een jongen en een meisje elkaar zoenen? Het hele weefsel dat uiteindelijk de samenleving vormt, wordt zo vertekend. Alles krijgt de kleur van zonde. Alles wordt geërotiseerd. Hoe kan je in een land als Iran niet voortdurend aan seks denken, als de staat het achter elke oogopslag, elk gebaar, elke ontmoeting, elk kledingstuk vermoedt?’
Alles wat ik verzwegen heb onderbouwt die uitspraak met heel persoonlijke en vooral erg pijnlijke ervaringen. De moeilijke verhouding van Iraniërs tot seksualiteit blijkt een veel langere geschiedenis te hebben dan de Islamitische Revolutie van 1979, en de relaties van de auteur met haar ouders en de rest van haar omgeving blijken diepgaand getekend te zijn door de heersende hypocrisie, maar ook door het gewone menselijke onvermogen tot tederheid.
Gelukkig heeft niemand de heilloze inval gehad om het boek, sequel-gewijs, de titel Opgroeien in Teheran te geven.
De plaats van het gebeuren is weliswaar grotendeels Teheran en de turbulente ontwikkelingen daar spelen geen geringe rol in de ontwikkeling van het verhaal, maar het feit dat de focus zo sterk gericht wordt op de intimiteit van het gezin –of het ontbreken daarvan– verleent deze autobiografie een uitgesproken universeel karakter. ‘Mensen moeten leren rekenen op zichzelf en ze moeten de pijn van een lang proces leren doorstaan’, zegt Azar Nafisi. Waarna ze besluit: ‘De vraag is natuurlijk hoeveel ruimte het huidige regime toestaat voor een langzame maar ingrijpende verandering.’
Alles wat ik verzwegen heb door Azar Nafisi is uitgegeven door De Bezige Bij. 396 blzn. ISBN 978 90 2344 100 7.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.