Textielsprookje slaat om in economisch gruwelverhaal

Volgens officiële cijfers zijn op Mauritius vorig jaar 8.000 van de 95.000 banen in de textielsector verloren gegaan. Sinds begin dit jaar zijn daar nog eens 4.000 ontslagen bijgekomen. Veertien textielbedrijven hebben aangekondigd dat ze er de komende maanden mee ophouden. Een sociaal drama op een eiland dat nog geen miljoen inwoners telt. En het kan alleen maar erger worden. Vanaf 2005 zullen de textielproducenten op Mauritius het rechtstreeks moeten opnemen met de concurrenten in Azië, vooral dan met die uit China. Dan verdwijnt het Multivezelakkood tussen de EU en de ACP-landen dat Mauritius tot hiertoe een bevoorrechte toegang bood tot de Europese markt.

Raj Chinnigadoo, een voormalige werknemer van Bonair Knitwear dat vorig jaar de deuren sloot en daardoor 3.000 banen in rook deed opgaan, doet zijn beklag. Ik heb 25 jaar van mijn leven aan de fabriek van Bonair gegeven. Nadat ik getrouwd ben, is mijn vrouw er ook begonnen. We hebben drie kinderen en staan nu allebei op straat.

Ashok Makoonlall, de manager van Summit Textiles, een bedrijf dat ook al werknemers moest ontslaan, zegt dat zijn onderneming in barslechte papieren zit. Tijdens het voorbije financieel jaar hebben we 4,5 miljoen dollar verloren, zegt hij. De opdrachten willen maar niet binnenlopen. Volgens François Woo, de bedrijfsleider van de Compagnie Mauricienne de Textile die 5.000 werknemers in dienst heeft, vormen de hoge productiekosten de wortel van alle kwaad. De havenautoriteiten vragen 100 dollar voor het verschepen van een container, we betalen 10 roepie (30 eurocent) voor een kubieke meter water terwijl er aan andere sectoren maar een vijfde van dat bedrag wordt gevraagd, en het gemiddeld maandloon bedraagt hier 180 dollar - drie tot vier keer meer dan in Azië. Ook de zwakke roepie die de import van grondstoffen duur maakt, een gebrek aan investeringen en het geringe kapitaal van de textielbedrijven op het eiland zorgen voor problemen.

Vreemd genoeg klinkt de overheid nog vrij optimistisch. De regering in Port Louis heeft een kredietlijn van 800 miljoen roepie (24 miljoen euro) vrijgemaakt om de textielsector door deze moeilijke tijden heen te helpen. Minister van Industrie Jayen Cuttaree maakt zich sterk dat de African Growth and Opportunities Act (Agoa) het verlies op de Europese markt zal goedmaken. De Amerikaanse wet, die Afrikaanse landen die een goed beleid voeren vrijhandel met de VS toestaat, opent de weg naar meer dan 260 miljoen consumenten, aldus Cuttaree, al behoren de VS ook nu al tot de belangrijkste afnemers van textielproducten uit Mauritius, naast Frankrijk en Groot-Brittannië.

De crisis in de textielsector heeft het aantal werklozen op het eiland intussen doen aanzwellen tot 55.000 of 10 procent van de actieve bevolking. Voor de overheid is de malaise ook nog om een andere reden vervelend: de textielsector was de voorbije jaren goed voor 12 procent van het bruto binnenlands product. Naast het toerisme, de suikerindustrie en de financiële sector is de textielsector één van de vier belangrijke pijlers onder de economie van het eiland.