Top van ontwikkelingslanden zoekt alternatieve locatie voor Libië

Het belang van deze derde “Top van het Zuiden” blijkt uit de financiële crisis waarin verschillende Europese landen momenteel verkeren. De top in Libië moest zich buigen over de mogelijke negatieve impact van het economische klimaat op de ontwikkelingslanden. Ook zou naar maatregelen worden gezocht om een economische ramp in het Zuiden af te wenden.

Khadaffi

In een brief aan de G77 vorig jaar bood Libië zich aan als gastland voor de top en beloofde het om alle nodige inspanningen te doen om evenement te laten slagen. De top was ook bedoeld om het politieke leiderschap van kolonel Khadaffi meer glans te geven. In 2009 zat hij nog de Afrikaanse Unie van 54 lidstaten voor. Nu leeft hij ondergedoken en wordt hij door het Internationale Strafhof gezocht voor oorlogsmisdaden.

Sinds februari is Libië sterk verdeeld tussen regeringstroepen en rebellen. Het land weigerde uitsluitsel te geven over de organisatie van de top. “We geloven niet dat het nog logistiek mogelijk is om de top in Libië te houden, en zeker niet onder de militaire paraplu van de Navo die het land al heeft verwoest”, vertelt een delegatielid van de G77. Door de politieke onzekerheid in Libië is de G77 dus op zoek naar een nieuw onderkomen, meent het delegatielid. Maar voorlopig heeft niemand zich aangeboden.

Havana en Doha

De eerste Top van het Zuiden vond plaats in de Cubaanse hoofdstand Havana in april 2000, voor de tweede editie streken de ontwikkelingslanden neer in de Qatarese hoofdstad Doha in juni 2005. De derde Top had moeten doorgaan in Afrika in 2010. Maar er werd geen gastland gevonden en de Libiërs wilden pas in 2011 onderdak bieden aan de 131 landen van de G77.

Qatar liet zich opmerken in 2005. Sjeik Hamad bin Khalifa Al-Thani beloofde toen 14 miljoen euro voor de oprichting van het Fonds voor Ontwikkeling in het Zuiden. Zowel China als India storten elk nog 1,4 miljoen euro. De emir van Qatar verklaarde ook dat hij 0,7 procent van het bnp aan ontwikkelingshulp zou besteden. Dat is een doelstelling die de VN in de jaren zestig voor de 22 rijkste landen in het Noorden had opgesteld. Qatar is officieel een ontwikkelingsland, geen donorland.

Het Actieplan dat tijdens de eerste top in 2000 werd opgesteld, noemt Zuid-Zuidsamenwerking cruciaal voor de versterking van economisch onafhankelijkheid. Maar de vooruitgang die intussen werd geboekt, houdt geen gelijke tred met de beloften die in verschillende verklaringen werden gedaan. Het gebrek aan opvolging heeft de doeltreffendheid van zulke samenwerking in de voorbije jaren afgezwakt.