Tussen wal en schip

Wie Panama zegt, zegt Panamakanaal. Het land dankt er zijn bestaan aan. Voor de VS was die doorgang tussen twee oceanen destijds strategisch zo belangrijk, dat ze een opstandelingenbeweging in de regio een handje hielpen om Panama van Colombia af te scheiden. De hele kanaalstrook bleef een Amerikaanse enclave tot eind december 1999.

  • Brecht Goris Alma De Walsche. Brecht Goris

Sinds 2000 is Panama eindelijk van de Panamezen. In eigen land heeft dat een zoektocht naar de eigen identiteit op gang gebracht, terwijl tegelijk de heersende elite het land aanbiedt als knooppunt van de globalisering. Die middelpuntzoekende en middelpuntvliedende krachten willen vandaag nog wel eens botsen.

‘Wij zijn nooit geconcipieerd als een soevereine natie’, zegt Carlos Lee, directeur van ICI, het Interamerikaans Instituut voor Coöperatie. ‘Als land zijn wij ontworpen om ten dienste te staan van anderen.’ Dat was zo met de Spaanse kolonisatie, nadien met de spoorweg die in 1850 werd aangelegd, vervolgens met het kanaal dat in 1903 werd gebouwd, en nu, in de eenentwintigste eeuw, als sluis voor de internationale financiële geldstromen.

Denationalisering

Een rijke bovenlaag, de symbolische “honderd families”, heeft Panama’s natuurlijke rijkdommen steeds weer uitgeleverd aan de meest biedende: de landengte, de eilanden, vandaag de goud- en kopermijnen, grond, de prachtige kusten en de laatste eigen bedrijven. Dat proces leidt steeds meer tot een denationalisering van het land.

Maar het bewustzijn van die historische erfenis groeit en het manifeste wanbeleid van de regering-Martinelli stimuleert dat proces. Toen de president in oktober vorig jaar een stuk grond wilde verkopen in de vrijhandelszone van Colón, stootte hij op bikkelhard verzet. Er vielen doden en de koop is niet doorgegaan. Ook enkele projecten voor de aanleg van stuwdammen zijn tegengehouden door het volksverzet.

Volgend jaar zijn er presidentsverkiezingen en het monopolie van de vijf traditionele politieke partijen zal daar doorbroken worden door enkele nieuwkomers die op een sterke achterban kunnen rekenen. De Panamezen roeren zich en willen eindelijk een land dat ze als hun hunne kunnen beschouwen.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

  • Latijns-Amerika & ecologie
    Alma De Walsche schrijft over ecologische thema’s, van klimaat- en energiebeleid, over landbouw- en voedsel tot transitie-initiatieven en baanbrekers. Ze volgt al enkele decennia Latijns-Amerika, met een speciale focus op de Andeslanden.

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.