Twee executies per week in Saudi-Arabië

Afgelopen week werden er nog een Filipino en een Saudi om het leven gebracht, omdat zij schuldig bevonden waren aan moord. Zij zijn twee van de velen die in het olierijke koninkrijk de doodstraf kregen. Tussen 1985 en mei 2008 registreerde Amnesty International maar liefst 1695 executies. Het olierijke koninkrijk hanteert een zeer strenge variant van de sharia (islamitische wetgeving). We zich schuldig maakt aan ernstige misdaden, als verkrachting of moord, riskeert de doodstraf. Meestal gebeurt dat publiekelijk en wordt de dader, of vermeende dader, onthoofd.

Mensenrechten

“Een paar jaar terug voerde de regering nieuwe wetten in, die beter overeenkwamen met de met de mensenrechten. We hoopten dat die een eind zouden maken aan, of - op zijn minst - zouden leiden tot een sterke daling van de doodstraf,” zei Malcolm Smart, directeur van het Midden-Oosten en Noord-Afrika programma van Amnesty International. “Maar in plaats daarvan vond er juist een sterke stijging plaats.”
Sinds het begin van dit jaar zijn er in Saoedi-Arabië al 77 mensen onthoofd. In 2007 werd er een record bereikt van 153 executies. Dat is een groot verschil met 2006, toen er ‘maar’ 37 executies plaatsvonden. “Er worden in Saudi-Arabie gemiddeld twee executies per week uitgevoerd. Zelfs kinderen kunnen er de doodstraf krijgen.”

Buitenlanders

Volgens de mensenrechtenorganisatie zijn vooral vreemdelingen het slachtoffer van de straffe uitspraken van de rechters. “Van de 1695 executies vanaf 1985 waren er 830 van toepassing op arbeidsimmigranten. Buitenlanders maken in Saudi-Arabië een kwart van de bevolking uit. Als je naar de cijfers kijkt, zie je dat  het aantal doodstraffen tegen buitenlanders ontzettend uit proportie is.”
Vaak is het voor de buitenlandse arbeiders, vooral afkomstig uit Afrika en Azië, niet duidelijk waarvoor zij terecht staan, omdat ze geen Arabisch spreken. Ook hebben ze vaak geen advocaat, waardoor ze zich niet voldoende kunnen verdedigen. Volgens Amnesty veroorloven rechters, alleen maar mannen, zich veel vrijheid als het gaat om het opleggen van de doodstraf. Daarnaast onderbouwen ze hun vonnissen vaag en heerst willekeur. “Sommige arbeidsmigranten weten niet eens dat ze geëxecuteerd zullen worden, tot een paar uur van tevoren,” aldus Smart.