Tweede verkiezingsronde in het teken van boycot

Over het algemeen verliep de tweede ronde rustiger dan de eerste, die op 16 september gehouden werd. ”Er heeft zich geen groot geweld voorgedaan, zegt een opgeluchte Pramod Jain, de voorzitter van de verkiezingscommissie. Net voor de verkiezingen was er wel een gewelddadig incident. De politie bestookte in Srinagar, de zuidelijke hoofdstad van Kasjmir, een villa waar twee islamistische militanten zich verscholen nadat ze een gerechtsofficier vermoordden.

De verkiezingen zijn een belangrijke test voor het Indische bestuur in Kasjmir: ze moeten bewijzen dat een meerderheid van de bevolking in de provincie (waar 64 procent moslims en 33 procent hindoes wonen) geen afscheiding wil van India. De All Party Hurriyat Committee (APHC), de grootste koepel van separatistische organisaties in Kashmir, had opgeroepen om de verkiezingen te boycotten omdat ze toch niet eerlijk zouden verlopen.

Dat is ook de mening van de meeste mensen in de hoofdstad Srinagar, dat al meer dan 13 jaar het toneel is van bloedige conflicten en aanslagen. Weinig mensen geloven dat hun stem er iets zal bijdragen tot een oplossing voor het bloedige conflict in de door India en Pakistan gecontesteerde grensstreek. In de stad heerst een sfeer van cynische onverschilligheid en apathie. Waarom zou ik gaan stemmen, zegt Munir, de chauffeur van een gemotoriseerde rickshaw. Er is geen enkele kandidaat die vrede kan brengen. Dat kunnen alleen (de Pakistaanse president Pervez) Musharraf en (zijn Indische collega Atal Bihari) Vajpayee.

Bij veel inwoners in Srinagar zit de verkiezingsronde van 1987 nog vers in het geheugen. Iedereen geloofde toen dat Mohammed Yusuf Shah, vurig redenaar en kandidaat van de fundamentalistische Jamat-e-Islami, zijn gematigde tegenstander van de regerende Nationale Conferentie (NC) zou verslaan. De exit polls bevestigden dat Shah met afstand de verkiezingen zou winnen maar toen alle stemmen geteld waren, kwam de NC als overwinnaar uit de bus. Zowat de halve stad kwam toen op straat en beschuldigde de NC van verkiezingsfraude.

Wat ook de ware toedracht was, Shah en zijn medestanders werden opgepakt en mishandeld door de Indiase autoriteiten. Hij stak na zijn vrijlating de grens over naar Pakistan en werd met open armen ontvangen door de Pakistaanse inlichtingendienst ISI. Hij liet zijn baard groeien, veranderde zijn naam in Syed Salahuddin en nam de leiding op zich van een machtige militante groep, Hizbul Mujahideen.

Het was het begin van de Pakistaanse inmenging is het gebied. Tegen 1994 was de Hizbul Mujahideen met zijn Jamat-e-Islami ideologie de sterkste groep in Kasjmir. Daarna werd ze overtroefd door andere extremisten: de aan de Taliban gelinkte Lashkar-e-Toiba (het leger van de zuiveren), Jaish-e-Mohammed (de soldaten van Mohammed) en Jamait-ul-Mujahideen (de organisatie van islamitische vrijheidsstrijder). Het Jammu en Kashmir Liberation Front (JKLF), de enige echt lokale organisatie voor onafhankelijkheid, verloor veel van haar aanhangers aan die door Pakistan gesteunde groepen.

Ook de JKLF, nog steeds fel verzwakt, nam niet deel aan de verkiezingen. Verkiezingen zijn een afgesloten hoofdstuk voor ons, zegt Ghulam Rasool Dar, de secretaris-generaal van JKLF. Na wat er gebeurde in 1987 vertrouwen we geen verkiezingen meer die door India georganiseerd worden. New Delhi beweert dat we geen steun hebben onder de bevolking. Waarom organiseren geven ze de mensen van Kashmir dan geen kans om zelf te beslissen in een referendum over onafhankelijkheid?

Sonia Jabbar

Xml=2

Ref: ap ip