"Usaid moet belangrijkste ontwikkelingsorgaan ter wereld worden"

Het  QDDR is een initiatief van minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton. De voorstellen in de evaluatie zijn een nieuwe stap op weg naar implementatie van een ander Amerikaans ontwikkelingsbeleid.

Een van die voorstellen in het rapport is om het Amerikaanse Bureau voor Internationale Ontwikkeling (Usaid) “het belangrijkste ontwikkelingsorgaan” in de wereld te maken, door het orgaan extra verantwoordelijkheden te geven. Feed the Future, het wereldwijde voedselzekerheidsinitiatief van de VS, zou per direct onder verantwoordelijkheid van Usaid moeten komen. Het Global Health Initiative moet in 2012 volgen.

In de evaluatie wordt ook opgeroepen betere relaties op te bouwen met de landen waar de VS werken. De nadruk moet daarbij liggen op belangrijke kwesties, zoals rechten van vrouwen en meisjes.

Diplomatie

De aanbevelingen in de QDDR gaan echter veel verder dan ontwikkeling. Het rapport wil het werk van diplomaten beter integreren en Amerikanen die in het buitenland werken moeten zowel meer bevoegdheden krijgen, als meer verantwoording afleggen over hun missie.

Niet-gouvernementele organisaties (ngo’s) en ontwikkelingsexperts zien de voorstellen als een stap op weg naar een meer geïntegreerde en moderne benadering van ontwikkelingswerk. Maar net als Clinton zien ze dit niet als een oplossing voor alle problemen.

Paul O’Brien van Oxfam America, vraagt zich af hoe diplomatieke en ontwikkelingsdoelen verenigd kunnen worden in situaties waarin sprake is van tegenstrijdige belangen.

De QDDR begint met het beeld van een diplomaat en ontwikkelingsexpert die samen in dezelfde jeep zitten, op weg naar een gesprek met plaatselijke leiders over armoedebestrijding in hun gemeenschap. “Wat gebeurt er als de jeep op een tweesprong komt en er moet gekozen worden tussen de prioriteiten van beide inzittenden?”, vraagt O’Brien zich af.

“Op te veel plaatsen in de wereld lijkt de werkwijze van de Amerikaanse overheid niet op dit ideaalbeeld. Politieke kortetermijnbelangen sturen de jeep de ene kant op en ontwikkelingsprioriteiten op lange termijn, sturen de jeep de andere kant op”, zegt hij. “

Clinton reageerde door te stellen dat conflicten tussen doelen zullen blijven bestaan, maar dat het laatste woord uiteindelijk bij de missieleiders komt te liggen en dat hun positie vergelijkbaar wordt met die van een directeur van een bedrijf.

Maximaal resultaat

InterAction, een netwerk van Amerikaanse ngo’s die zich richten op wereldwijde armoede, deelt de zorg van O’Brien. Als Buitenlandse Zaken invloed heeft op buitenlandse hulp en ontwikkelingsstrategieën, kan dat er, opnieuw, toe leiden dat politieke belangen prevaleren boven ontwikkelingsbelangen, zei hij.

Maar terwijl voor sommigen in het ontwikkelingswerk de nieuwe voorstellen niet ver genoeg gaan, gaan ze voor anderen, vooral in het Amerikaanse Congres, al veel te ver.

Clinton leek zich er gisteren zeer van bewust dat het een moeilijke taak wordt om het nieuwe Amerikaanse Congres te overtuigen van de politieke en economische noodzaak om de Amerikaanse diplomatie en ontwikkeling te hervormen. Het Congres zal naar verwachting de nadruk leggen op schuldvermindering, ten koste van de budgetten voor buitenlandse ontwikkelingshulp.

“Met het QDDR hebben we geprobeerd om met minimale kosten, maximale resultaten te behalen. In onze programma’s herdefiniëren we succes op basis van resultaten en niet op basis van de uitgegeven dollars”, zei Clinton. Op die manier wordt het geld van de Amerikaanse belastingbetaler verstandig besteed, zei Clinton, omdat het “bijdraagt aan het afwenden van conflicten, het openen van markten en het reduceren van bedreigingen.”