Van Amerikaanse held tot anti-oorlogssymbool

Negen jaar geleden begon de Amerikaanse oorlog tegen Afghanistan. Pat Tilman, één van helden van de Bush-jaren die sneuvelde in Afghanistan, is intussen uitgegroeid tot een icoon van de anti-oorlogsbeweging in de VS.
Een jaar na de aanslagen op 11 september wisselde Pat Tillman een miljoenencontract bij het American footballteam Arizona Cardinals in voor een bescheiden maandloon als elitesoldaat bij het Amerikaanse leger. De bekende sportman werd het patriottisch paradepaardje van de regering-Bush.
Op 22 april 2004 sneuvelde Tillman in Afghanistan. Het leger huldigde de soldaat als een ware held, gestorven in een heroïsche poging om de rest van zijn peloton van de taliban te redden. Maar vijf weken na zijn fel gemediatiseerde begrafenis –waarbij onder meer senator John McCain het publiek toesprak– bleek dat Tillman in heel andere omstandigheden het leven liet. Tillman bleek neergeschoten door leden van zijn eigen peloton –friendly fire in het jargon.
Dat de ware oorzaak van Tillmans dood alsnog aan het licht is gekomen, zal niet aan het Amerikaanse leger hebben gelegen. Postuum werd Tillman nog een Silver Star uitgereikt, een medaille voor een heldendaad die er nooit was geweest. Een beperkt intern onderzoek weet het ongeluk later aan de fog of war: het peloton viel in een hinderlaag en in de chaos die daarop volgde, raakten de soldaten het noorden kwijt.
In The Tillman Story, een documentaire van regisseur Amir Bar-Lev, vertelt de familie van Tillman haar versie van de feiten. Tillmans moeder voerde een eigen onderzoek naar de dood van haar zoon. Ze ontdekte dat Tillmans peleton was gesplitst, dat Tillman een andere groep te hulp was gesneld nadat die in een hinderlaag was gevallen, dat de soldaten van de tweede groep waren blijven schieten op alles wat bewoog en dat Tillman zo op een kogelregen werd onthaald. Ze leerde eveneens dat iedereen in het peloton wist hoe haar zoon was gestorven, maar het de soldaten was verboden de omstandigheden van Tillmans dood te onthullen –zelfs niet aan zijn broer die deel uitmaakte van hetzelfde peloton.
Tillman beantwoordde ook in niets aan het beeld dat de regering zo graag van hem ophing. ‘Pat als persoon ging in de berichtgeving volledig verloren’, zegt zijn weduwe Marie in de film. Dat Tillman niet geloofde, de oorlog in Irak ‘fucking illegal’ noemde en een Chomsky-fan was, kwam amper aan bod. Tillman gruwelde ervan als icoon te worden gebruikt en had geen behoefte aan media-aandacht. Ook dat werd zonder schroom opzij geschoven.
Tillman groeide in de Verenigde Staten uit tot een symbool van wat het Amerikaanse leger zo lang trachtte te verbergen. Oorlog kan lelijk zijn, gruwelijk, pijnlijk en hard. Van patriottische held tot anti-oorlogssymbool. Pat Tillman wilde nochtans geen van beiden zijn.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.