Van Moebarak naar erger

Sinds de volksopstand en de val van Moebarak wordt Egypte bestuurd door een militaire raad. Maar de bevolking klaagt over de voortdurend stijgende gasprijzen voor dagelijkse producten zoals suiker, rijst, kookgerei en brandstoffen zoals butaan en diesel.

“Tijdens het laatste jaar zijn de marktprijzen enorm gestegen. De prijs van een kilogram tomaten is vervijfvoudigd”, zegt de 34-jarige Tarek Moussa. “Mijn maandsalaris volstaat nauwelijks om eten te kopen voor mijn vrouw en twee kinderen.”

De stijgende prijzen gaan gepaard met tekorten, voornamelijk aan brandstof. In Caïro staan vaak lange rijen voor de tankstations, en er zijn al gevechten gemeld om gasflessen. “Mijn transportkosten zijn sterk gestegen omdat de buschauffeurs hun prijzen verdubbelen door de brandstoftekorten”, zegt Moussa. “Gezien mijn laag salaris is het eigenlijk goedkoper geworden om gewoon niet meer te gaan werken.”

Veiligheid

Veel Egyptenaren klagen ook over de veiligheidssituatie. Overvallen, die onder Moebarak vrij zeldzaam waren in de hoofdstad, zijn nu schering en inslag. Ook autodiefstallen zitten sterk in de lift.

Het veiligheidsprobleem in Egypte en de buurlanden heeft bovendien een zware tol geëist van het toerisme. Volgens het ministerie van Toerisme zijn de inkomsten teruggevallen van 12,5 miljard dollar in 2010 tot 8,8 miljard dollar in 2011.

Militaire raad

Maar Hassan benadrukt dat die economische en maatschappelijke problemen niet de schuld zijn van de opstand. “De revolutie, die het Egyptische politieke leven na meer dan dertig jaar autocratie heeft bevrijd, mag niet de schuld krijgen van de verslechterende omstandigheden”, zegt hij. “De huidige problemen zijn een direct gevolg van het mislukken van de militaire raad om de Egyptische overgang naar de democratie adequaat te begeleiden.”

Hassan sluit niet uit dat er kwaad opzet in het spel in. “Die mislukking kan een teken zijn van het gebrek aan politieke en administratieve ervaring van de militairen. Maar het kan ook een manier zijn om de revolutie en haar idealen in een slecht daglicht te stellen.”

Veel Egyptenaren wijten de malaise ook aan het feit dat ook na de revolutie belangrijke economische sleutelsectoren in handen van Moebarak-handlangers blijven.

Onvolwassen

Toch is er ook een sneer naar de nieuwgekozen machthebbers in het parlement: met name de Islamistische partijen die meer dan drie vierde van de zetels in handen hebben.

“De Egyptische economische situatie zou niet zo slecht zijn als de Islamistische partijen hun macht zouden gebruiken om de revolutionaire eisen kracht bij te zetten, het minimumloon zouden verhogen en maatregelen tegen monopolievorming zouden nemen”, zegt Hassan.

Magdi Sherif, hoofd van de partij Bewakers van de Revolutie, denkt dat de politieke klasse nog te onvolwassen is. “Die onvolwassenheid geldt voor alle politieke fracties: Islamisten, Liberalen en revolutionairen”, zegt hij. “Dat is de belangrijkste reden voor de politieke impasse: de meeste politieke krachten stellen hun eigenbelang voor het belang van de natie.”

Egypte bereidt zich intussen voor op de presidentsverkiezingen op 23 en 24 mei. “De kandidaten beloven om alle problemen in het land op te lossen”, zegt Sherif. “De volgende president kan maar beter zijn beloftes nakomen, of hij zit met een tweede revolutie.”