Verdeelde meningen over de interventie in Libië

MO*journaliste Samira Bendadi stelde zich in Ter Zake sceptisch op tegenover de interventie. Ze vindt dat de afloop zeer onzeker is en dat de oplossing ligt in handen van de Libiërs zelf. Steun hoeft ook niet op een militaire manier.

Vredesactie vindt dat een oorlog nooit ten dienst kan staan van mensenrechten en stelt zich de vraag of een interventie de voorwaarden schept voor een vredesproces of dat ze juist meer obstakels opwerpt.

Prof. Dr. Sven Biscop is van mening dat er geen andere optie was en dat de Europese Unie zich geen burgeroorlog aan haar grenzen kan veroorloven. In drie strategische conclusies geeft hij aan hoe de EU haar beleid zou moeten bijsturen.

ACW, Wereldsolidariteit, Pax Christi en Broederlijk Delen kanten zich ondanks hun voorkeur voor een geweldloze aanpak niet tegen het militair ingrijpen in Libië, maar plaatsen er wel enkele kanttekeningen bij.

Colin Kampschoër, poltiek wetenschapper die werkzaam was in Tripoli, stelt dat de inwoners van Beghazi een massaslachting te wachten stond en dat daarom niet ingrijpen geen optie was.

Prof. Rik Coolsaet zegt dat de oorlog in Libië niét om olie draait. Zonder tussenkomst zouden de internationale gemeenschap en Europa in het bijzonder volgens hem terecht van morele lafheid beschuldigd zijn. Hij ziet achter de interventie ook nationale belangen van de Europese landen en een “Falklandmoment” voor Sarkozy.

Lees ook het overzicht van 20 jaar militaire interventies.

Wat vindt u van de militaire tussenkomst in Libië? Laat uw reactie hieronder achter of reageer op de verschillende opinies.