Verwachtingen voor klimaattop Cancun niet hooggespannen

Het vertrekpunt van de onderhandelingen in Cancun lijkt het niet bindende Akkoord van Kopenhagen te worden. Daarin beloven de VS, China en nog een aantal van de grootste luchtvervuilers ter wereld hun uitstoot te verminderen. Als de ondertekenaars al die goede voornemens nakomen, komt dat nog maar neer op 60 procent van de uitstootbeperking die nodig is, stelt het Milieuprogramma van de VN (UNEP) in een rapport dat het gisteren (23 november) publiceerde.

Vooruitgang boeken

De onderhandelaars voor Cancun zeggen dat ze een begin willen maken met het overbruggen van die kloof. “De uitdaging is een manier te vinden om verder te bouwen op de vooruitgang die we vorig jaar boekten met het Akkoord van Kopenhagen”, verklaarde de Amerikaanse speciale gezant voor Klimaatverandering, Todd Stern, maandag. “Het is nu algemeen aanvaard dat we dit jaar niet op een bindend verdrag kunnen rekenen”.

Volgens Stern sturen de VS aan op verdere beloften om de uitstoot te verminderen, een groen fonds om klimaatacties in arme landen te financieren, en technologische hulp. Die elementen kunnen volgens de VS het fundament leggen voor een eventueel later klimaatverdrag. Maar Stern herhaalde nog eens dat zijn land ook in de toekomst geen verdrag zal ondertekenen als dat geen uitstootbeperkingen omvat voor China en andere opkomende economieën.

Andere landen hebben gezegd dat ze zich in Cancun vooral willen toeleggen op de financiële en technologische hulp die ontwikkelingslanden in staat moet stellen hun uitstoot van broeikasgassen te verminderen en zich aan te passen aan de gevolgen van de klimaatverandering.

Record

Intussen blijft de uitstoot toenemen. Volgens een studie die maandag in het tijdschrift Nature Geoscience verscheen, zal de wereld dit jaar een recordhoeveelheid koolstofdioxide produceren. Stern wees er maandag op dat de uitstoot in de geïndustrialiseerde landen grotendeels gestabiliseerd is – ook door het effect van de economische crisis – en dat de toename vooral te wijten is aan de opkomende economieën. Die landen wijzen er dan weer op dat de uitstoot per inwoners veel hoger blijft in de rijke landen, en dat die landen ook in het verleden veel meer broeikasgassen hebben geproduceerd.

Wetenschappers schatten dat de mondiale uitstoot van broeikasgassen binnen de tien jaar moet gaan dalen als we willen dat de gemiddelde temperatuur op aarde met niet meer dan 2 graden Celsius toeneemt. Dat is waarschijnlijk ongeveer de grens waar de klimaatverandering oncontroleerbaar wordt. Om daarvoor te zorgen, moet de totale uitstoot aan broeikasgassen tegen 2020 omlaag tot 44 gigaton per jaar. In 2009 bedroeg de totale uitstoot 48 gigaton, en volgens het UNEP stijgt die hoeveelheid tot 49 gigaton in 2020, zelfs als alle beloften in het Akkoord van Kopenhagen worden nagekomen. In het slechtste scenario, als de controle op de beloften zwak uitvalt en de politieke wil niet aanwezig blijkt om de geest van het verdrag na te leven, zou de uitstoot kunnen toenemen tot 53 gigaton.