Vier kanshebbers voor presidentschap

De campagne voor de Colombiaanse
presidentsverkiezingen van 26 mei is in volle hevigheid losgebarsten. Deze
week werden de kandidaten tijdens een ceremonie officieel aangeduid. In
totaal dingen elf koppels naar het president- en vice-presidentschap. De
lijst toont duidelijk de scheuringen binnen de grote partijen en de drama’s
binnen de nieuwe politieke bewegingen.


De lijst bevat zeer uiteenlopende kandidaten. Van vakbondsleider Luis Garzón
tot stierenvechter Rodolfo Rincón, die in toreadorkostuum poseert op zijn
verkiezingsaffiches. Een dramatisch moment was vooral de aanduiding van
Ingrid Betancourt en Clara Pinilla, kandidaten voor de Oxygen beweging.
Beide werden op 20 februari ontvoerd door de FARC-guerrillabeweging toen ze
naar San Vicente del Caguán reisden, de zone waar de ondertussen
afgesprongen vredesonderhandelingen met de guerrilla plaatsvonden. De
aanhangers van Betancourt kwamen naar de ceremonie afgezakt met een
levensgroot kartonnen beeld van hun kandidate.

Op basis van een aantal enquêtes en de resultaten van de
parlementsverkiezingen in maart, menen politieke waarnemers dat slechts vier
kandidaten echt een kans maken op het presidentschap. Volgens de laatste
polls staat de rechtse politicus Alvaro Uribe, vroeger lid van de Liberale
Partij, aan de leiding met 62 procent van de stemmen. Dat is voldoende om de
verkiezingen meteen in de eerste ronde te winnen Zijn ‘running-mate’ is de
invloedrijke journalist Francisco Santos, die tien jaar geleden ontvoerd
werd door het Medellín drugskartel.

Nog volgens de polls is Horacio Serpa van de Liberale Partij de
tweedegrootste kanshebber met 24 procent. Serpa is voorstander van het
heropstarten van de vredesgesprekken met de FARC. Serpa en Uribe vormen de
twee gezichten van de Liberale Partij die in een acute crisis verkeert.
Beide kandidaten - die waarschijnlijk tegenover mekaar zullen staan als er
een tweede ronde komt - hopen op de steun van de basis van de Conservatieve
partij. Die trok haar eigen kandidaat terug om Uribe te steunen.

Derde kanshebber is Noemí Sanín, een dissidente van de Conservatieve partij
die momenteel aan de macht is. Sanín wierp zich in 1998 op als de leider van
een derde politieke optie, en kreeg toen meer dan drie miljoen stemmen
achter haar naam. Maar haar aanhang zou sindsdien teruggevallen zijn.

De laatste kanshebber tenslotte is Garzón, leider van de linkse
Democratische Pool. Zijn aanhang zou nog groeiende zijn. Hij heeft de steun
van onder meer twee belangrijke voormalige guerrillero’s van de huidige
politieke partij M19, van voormalig rechter Carlos Gaviria en de liberalen
Jaime Dussan en Samuel Moreno, allemaal parlementsleden die uitzonderlijk
veel stemmen kregen tijdens de voorbije verkiezingen. Zijn
vice-presidentskandidaat is antropoloog Vera Grabe, één van de leiders van
M19 toen die nog als guerrilla opereerde.

Volgens Marco Romero, politiek waarnemer en professor aan de Nationale
Universiteit van Bogotá zijn er ideologische verschillen tussen de
kandidaten die verdergaan dan de klassieke partijgrenzen. Romero denkt dat
er veel kans is dat er een tweede ronde komt. De recente wijzigingen in
vice-presidentskandidaten zou de keuze nog wel eens kunnen doen omslaan, in
een land waar solide politieke partijen ontbreken en waar de realiteit
voortdurend wijzigt, stelt hij.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2793   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2793  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.