Vlaanderen houdt zich afzijdig van Israëlisch-Palestijns conflict

De situatie in Gaza kwam zo schrijnend in het nieuws dat velen riepen om een politieke reactie. Vlaams parlementslid Eloi Glorieux van GROEN! schreef een resolutie ‘betreffende het stoppen van geweld tegen burgers in Gaza’.
Hij diende ze samen met Rudi Daems, Vera Dua, Jef Tavernier en Jos Stassen in bij de commissie voor Buitenlands Beleid, Europese Aangelegenheden, Internationale Samenwerking en Toerisme. Omdat hij niet wou terechtkomen in een eindeloze politieke discussie ten gronde, koos hij bewust voor een resolutie die enkel gericht was op de huidige noodsituatie in Gaza.
De ontwerpresolutie vraagt aan de Vlaamse regering verschillende engagementen: 

• Het geweld aan beide zijden publiek veroordelen.
• Bij Israël aandringen om de bezetting te beëindigen of minstens als bezettende macht haar verantwoordelijkheid te nemen voor het welzijn van de bevolking, overeenkomstig het internationaal recht. 
• De Belgische overheid oproepen om positie te nemen in de VN-veiligheidsraad. 
•  Initiatieven nemen om het Associatieakkoord met Israël op te schorten en geen exportlicenties te verlenen voor uitvoer en doorvoer van militair materiaal.

De commissie besliste tot een grondiger onderzoek alvorens een beslissing te nemen. In een eerste hoorzitting nodigde men drie sprekers uit. Leila Shahid sprak als Palestijnse Vertegenwoordiger in België, Rik Coolsaet en Brigitte Herremans als leden van de delegatie van het middenveld. Zij brachten het verhaal van een regelrechte humanitaire crisis, die op het punt staat te escaleren. Ze schetsten de problemen van de Palestijnse Autoriteit om in moeilijke omstandigheden haar werk naar behoren te doen. Ze riepen op om enerzijds Israël onder druk te zetten om de blokkade op te heffen en anderzijds de betrekkingen met de Palestijnse Autoriteit te optimaliseren.
Tot verbazing van de Palestina-activisten in het publiek, was Brigitte Herremans geen voorstander van een opschorting van het Associatieverdrag, om tactische redenen. Zij stelde voor het verdrag te behouden als een middel om te eisen en strikt te controleren dat Israël naleving van de voorwaarden die in het verdrag staan, naleeft.

Ambassadrice

In een tweede hoorzitting kwam de Israëlische ambassadrice aan het woord. Zij focuste op de noodzakelijke zelfverdediging van Israël tegen de Palestijnse agressie. Ze beweerde dat de grens met Gaza minder gesloten is dan men denkt. Ze beloofde een lijst te bezorgen van goederen die wel worden ingevoerd. De commissieleden beschikten op het ogenblik van de stemming echter nog steeds niet over de lijst.
De commissieleden leken eensgezind tevreden over het initiatief om dit probleem te bestuderen en daarbij beide zijden aan het woord te laten. Verschillende parlementsleden verwezen naar hun eigen reis naar de bezette gebieden, die hen deed ervaren dat de toestand in Gaza onmenselijk is. Toch was er bij de meerderheidspartijen duidelijk een aversie tegen de concrete voorstellen, in het bijzonder het wapenembargo.

Humanitaire hulpverlening

Johan Verstreken van CD&V betuigde zijn bezorgdheid over de situatie, maar zag enkel heil in louter Humanitaire hulpverlening. Het Vlaams Belang noemde de resolutie te eenzijdig in het voordeel van de Palestijnen. Ze vonden het niet verantwoord in te grijpen omdat de problemen in Gaza kaderen in een conflict dat het hele Midden-Oosten omvat, met Syrië en Iran als achterliggende motor.
Op basis van de getuigenissen beslisten de leden van GROEN! tot een amendement op hun eigen resolutie, waarbij ze voorstellen het Associatieverdrag niet op te zeggen, maar wel te vragen om strikte toepassing van de voorwaarden.
Jan Rogiers van de Vlaams-Progressieven, slaagde erin zijn fractie achter de resolutie te scharen op voorwaarde dat de beperkingen op de wapenhandel geschrapt werden. Hij stelde bovendien voor een oproep op te nemen om de betrekkingen met de Palestijnse Autoriteit te optimaliseren.
Jan Lonens van NVA is als lid van een te kleine partij niet stemgerechtigd. Daarom verklaarde hij zich persoonlijk solidair met de resolutie. Hij klaagde discriminerende houding aan van Israël ten opzichte van de Palestijnen en noemde haar acties staatsterrorisme.
CD§V en Open VLD trokken zich voor de stemming terug voor een gezamenlijk overleg over de amendementen. Hun conclusie was eenparig.
De resolutie werd met 11 stemmen tegen 2 verworpen. In de wandelgangen klonken verwijten over de impact van de Joodse Lobby in Antwerpen. Toehoorders waren ontgoocheld dat de overheidspartijen wel bereid waren om de resolutie te verwerpen, maar zelf geen alternatieven voorstelden.