Vrijdaggebed in Teheran wordt massamanifestatie

De voorganger van het vrijdaggebed roteert tussen een aantal conservatieve topgeestelijken, die van het preekgestoelte niet zelden gebruik maken om politieke uitspraken te doen. Op 20 juni deed de Opperste Leider, ayatollah Khamenei dat toen hij tijdens het vrijdaggebed de zijn steun gaf aan de herverkiezing van Ahmadinejad. Tijdens dat vrijdaggebed werd de afwezigheid van de meest prominente figuren van oppositie –Rafsanjani, Mousavi en Khatami- eveneens opgevat als een duidelijk politiek statement. Nu Rafsanjani nog eens aan de beurt is, wordt uitgekeken naar zijn boodschap, zeker omdat het vrijdaggebed ook live uitgezonden wordt op staatstelevise.
De “verslagen” presidentskandidaat van de oppositie, Mir Houssein Mousavi, heeft alvast laten weten dat hij nu vrijdag wel van de partij zal zijn, net als zijn collega-presidentskandidaat Mehdi Karroubi en Mohammed Khatami, de voormalige hervormingsgezinde president. Op internet en langs andere communicatiekanalen worden aanhangers van de oppositie opgeroepen om massaal aanwezig te zijn bij het vrijdaggebed, omdat het de eerste kans is om nog eens op straat te komen na de gewelddadige repressie van eind juni. De regeringsgezinde krant Kayhan waarschuwde de oppositie al voor mogelijke gevolgen van “opruiende taal en slogans”.
Ali Akbar Hashemi Rafsanjani is een centrale figuur in de huidige oppositiebeweging, maar hij is tegelijk ook een centrale figuur in het establishment van de islamitische republiek. Hij was president gedurende twee termijnen, is een van de stichtende leden van de Islamitische Republiek (en generatiegenoot van Khamenei), en naar verluidt de rijkste mensen in Iran. Hij is voorzitter van de Raad van Experts -de klerikale organisatie die belast is met de benoeming van en toezicht op de Opperste Leider- en hij is voorzitter van de “Expediency Council”, die bemiddelt in geval van conflict tussen parlement en de Raad van Hoeders. De steun van Rafsanjani voor Mousavi is op de eerste plaats steun voor een meer pragmatisch beleid dan dat van president Ahmadinejad, die door Rafsanjani uitgespuwd wordt als de grootste bedreiging voor de Islamitische Republiek.