Vrouwen hebben het moeilijk in Nigeriaanse knokploegenpolitiek

“De mannen nemen de beslissingen en vrouwen horen thuis in de keuken”. Dat soort commentaren kreeg Dorothy Ukel Nyone vaak te horen van haar mannelijke collega’s toen ze haar kandidatuur indiende voor de Nigeriaanse deelstaatverkiezingen die zaterdag al begonnen.

Nyone zette haar willetje door als kandidaat voor de regerende People’s Democratic Party in de regio van Gokana in de zuidoostelijke deelstaat Rivers State. “Ik schreef een manifest en mobiliseerde heel wat steun, vooral bij andere vrouwen. Ik was er zeker van dat ik de voorverkiezingen binnen de partij zou winnen”, herinnert ze zich.

Knokploeg

Op de dag van de voorverkiezingen draaide het helemaal anders uit. Sommige kandidaten kwamen met een gewapende knokploeg in hun zog. Nog voor de stemming kon beginnen vlogen de stoelen in het rond en werden messen, geweren en andere wapens getrokken.

“Er viel een dode en alle vrouwen en de meeste mannen sloegen op de vlucht. Mijn echtgenoot kwam toegesneld en heeft me naar huis gebracht”, zegt Nyone, “De enigen die uiteindelijk overbleven om de postjes te verdelen waren mannen die zich hadden voorbereid op geweld.”

“Bij ons gaat politiek niet over verdiensten of thema’s, het zijn diegenen die brute kracht gebruiken die uiteindelijk de mandaten krijgen”, zegt Princewill Akpakpan van de in Lagos gebaseerde mensenrechtenorganisatie Civil Liberties Union, “De partijen willen kandidaten die van geen kleintje vervaard zijn. Mannen zijn sneller bereid geweld te gebruiken dan vrouwen.”

Campagnestrategie

Sinds de onafhankelijkheid in 1960 werd in Nigeria nog nooit een vrouw tot gouverneur, laat staan tot president verkozen. Het Kebetkache Women Development and Resource Center in Port Harcourt, in het zuidoosten van het land, probeert de kansen van vrouwelijke kandidaten bij de volgende verkiezingen te verhogen door hen opleidingen in campagnestrategie en logistieke steun te geven.

Emem Okon, de directrice van de vrouwenrechtenorganisatie, somt de hinderpalen op voor vrouwen die aan politiek willen doen. “Een groot probleem is economische macht”, zegt Okon, “Mannen zijn doorgaans rijker en hebben meer middelen om een campagne te financieren.”

Peetvaders

Daarnaast zijn er ook de politieke “peetvaders” die typisch zijn voor Nigeria. Het gaat om invloedrijke figuren die een kandidaat steunen met geld en een gewapende knokploeg, in ruil voor latere politieke wederdiensten. “De peetvaders investeren liever in mannen, omdat die geacht worden een betere kans te hebben op de overwinning.”

Ten slotte komt het vaak voor dat mannen op sleutelposities binnen de partijen vrouwen, die streven naar een politiek mandaat, seksueel lastigvallen. Maar de grootste hinderpaal blijft het geweld, daarvan is Nyone overtuigd.

“Ik denk niet dat ik er nog eens aan begin”, zegt ze, “Om de voorverkiezingen te winnen heb ik hard gewerkt en was ik voortdurend op campagnepad. Uiteindelijk waren het de mannen thuis die beslisten wie de winnaar zou worden. Ik ken niet veel vrouwen die de moed hebben om het allemaal nog eens over te doen.”