Vrouwen van vlees en bloed nemen bezit van TV-scherm

Een hele rij programma’s op de Argentijnse televisie zijn nog steeds op maat
gesneden van de modale Argentijnse vrouw of wat daarvoor moet doorgaan. Maar
stilaan staat er meer op het menu dan programma’s over koken, gezondheid,
mode en populaire psychologie. Of het iets met de economische crisis te
maken heeft is niet duidelijk, maar de nieuwe generatie van TV-programma’s
zit duidelijk meer in de politieke, culturele en economische sfeer.

Bovendien zijn ze gemaakt door vrouwen en gaan ze op zoek naar de actieve
participatie een vrouwelijk publiek. Het resultaat van die aanpak is erg
vernieuwend. De programma’s zijn niet meteen feministisch geïnspireerd, maar
vaak gaat het toch over gender-onderwerpen: de verdeling van het werk tussen
man en vrouw in huis en daarbuiten, alleenstaande vrouwen en de eigen
seksualiteit van vrouwen zijn topics die tegenwoordig in zijn.
Adolescentenseks, overspel, erotiek en afwijkende vormen van seksualiteit -
onderwerpen die vroeger eerder taboe waren - worden nu op het publiek
afgevuurd.

Las Cortesanas (vrouwelijke verleidsters), het programma van gastvrouw
Marcela Tinayre, probeert een zo ruim mogelijk beeld te schetsen van de
vrouwelijke seksualiteit. Daar horen bekende Argentijnse vrouwen van alle
leeftijden, levensstijlen, opinies en seksuele voorkeuren bij. Een aantal
bekende figuren zoals Gabriela Arias Uriburu, die vier jaar gelden in de
belangstelling kwam nadat ze een campagne lanceerde rond de kidnapping van
haar drie kinderen door haar Jordaanse ex, krijgen nu een plaats in Las
Cortesanas. Ook Lita de Lazari, een vrouw in haar zeventiger jaren en hoofd
van de Liga van huisvrouwen, passeerde al de revue. Actrices en journalisten
interviewen verder gasten van allerlei pluimage.

Las cortesanas is de opvolger van Nominadas (genomineerde vrouwen), een
programma waarin de gasten in de loop van vorig seizoen aan een tribunaal
van 12 kritische vrouwen werden onderworpen.

Las Cortesanas heeft concurrentie van Grandiosas (de groten), dat gehost
wordt door drie vrouwen. Eén van hen is een journaliste die de zestig
voorbij is en bekend staat voor haar activisme op het vlak van de
mensenrechten. Ze wordt bijgestaan door een dertigjarige comedienne en een
jong model dat nauwer aansluit bij het de vrouw die vroeger te zien was op
de Argentijnse televisie.

Grandiosas lacht voortdurend met typische vrouwendingen maar gaat ook
minder licht verteerbare onderwerpen - politieke corruptie, de huidige
sociale crisis, vrouwenliteratuur - niet uit te weg. In de rubriek Het is
onze fout slagen de vrouwen van Grandiosas telkens weer een mea culpa over
de fouten van mannen. Die fouten worden dik in de verf gezet, maar de
vrouwen zijn niet te beroerd om toe te geven dat ze de gebreken van hun
zonen, mannen en minnaars hebben aangewakkerd door ze op een verkeerde
manier op te voeden, te bejegenen of te plezieren.

Een zweem van ironie drijft voortdurend door de studio van Grandiosas. De
comedienne Laura Oliva heeft bijvoorbeeld een schier onuitputtelijke reeks
tips om je voor te doen als de perfecte huisvrouw zonder één vinger uit te
steken. In de rubriek redden of veroordelen beslist het publiek of foto’s
van bepaalde bekende Argentijnse koppen al dan niet door de
papierversnipperaar moeten.

De nieuwe wind waait ook al door de evergreens op de Argentijnse zenders. De
presentatrices van de traditionele brave formats werden op Grandiosas en Las
Cortesanas immers afgeschilderd als kinderlijk, onwetend en behaagziek. Dat
sorteerde een verrassend effect; de gastvrouwen van de twee populairste
kookprogramma’s werden intussen vervangen door meer atypische vrouwen. Een
jonge actrice die letterlijk niets kent van een huishouden runnen, vergezelt
nu een alom gerespecteerde - vrouwelijke - chef. De jonge vrouw slaagt erin
haar onhandigheid met veel zelfvertrouwen en humor te verdoezelen en dat
heeft van haar de ster van de namiddagprogramma’s gemaakt.