VS laten economische spierballen rollen voor steun in de VN-veiligheidsraad

De Verenigde Staten hebben de steun nodig van negen van de vijftien landen in de VN-veiligheidsraad om een oorlogsresolutie tegen Irak erdoor te krijgen. Bovendien mag geen enkel permanent lid zijn veto stellen. Vetomacht Groot-Brittannië staat samen met de niet-permanente leden Spanje en Bulgarije zeker aan de kant van de Verenigde Staten, maar Frankrijk dreigt zijn veto te gebruiken. Ook het stemgedrag van vetomachten Rusland en China is allesbehalve zeker.

De overige zes niet-permanente leden van de Veiligheidsraad, Chili, Mexico, Pakistan, Angola, Kameroen en Guinee, laten voorlopig niet in hun kaarten kijken. In de respectievelijk hoofdsteden oefenen Amerikaanse diplomaten economische druk uit om zich te verzekeren van steun binnen de veiligheidsraad. Wie meewerkt, kan aanspraak maken op exploitatierechten voor Iraakse olie of extra financiële steun, wie tegenwerkt riskeert het voortaan zonder Amerikaans ontwikkelingsgeld te moeten stellen.

“Wanneer de VS de steun van negen landen krijgt en Frankrijk zijn veto stelt, kan Washington zich beroepen op een ‘morele meerderheid’”, zegt een anonieme VN-diplomaat. Dat argument kan zich later echter ook tegen de VS keren; aldus de diplomaat, bijvoorbeeld bij resoluties tegen Israël. Toen de Veiligheidsraad Israël een laatste keer veroordeelde wegens het doden van humanitair VN-personeel, stemden veertien leden voor de resolutie en stelden de VS als enige hun veto.

De Pakistaanse president Pervez Musharraf en zijn Angolese ambtsgenoot José Eduardo dos Santos kregen naar verluidt al telefoon van de Amerikaans president George W. Bush. De VS schakelden ook de Portugese premier en bondgenoot Durao Barroso in omdat die goede maatjes is met dos Santos. Ook de Franse president Jacques Chirac belde al naar Angola, om het land ertoe te bewegen tegen een Amerikaanse resolutie te stemmen.

“De regering verzekert de Amerikaanse burgers dat de oorlog in Irak op brede steun kan rekenen, maar ze vertelt er niet bij wat die steun kost”, zegt Natalie Goldring van de Universiteit van Maryland, “De Turken maken efficiënt gebruik van hun sterke positie nu de oorlog voor de deur staat”. Ankara verwierp een steunpakket van 26 miljard dollar, 20 miljard aan leningen en 6 miljard in de hand. Turkije vraagt 10 miljard dollar rechtstreekse steun, maar daar willen de VS niets van weten.

Wanneer Turkije helemaal niet wil meewerken, dreigt Washington de dollarkraan volledig dicht te draaien, zoals dat in 1991 gebeurde bij Jemen. Ook de Veiligheidsraadleden Pakistan, Angola, Kameroen en Guinee zien de tientallen miljoenen dollars aan ontwikkelingsgeld en militaire steun liever niet verdwijnen. Chili en buurland Mexico zijn economisch erg afhankelijk van de Verenigde Staten. Chili krijgt een half miljoen dollar per jaar voor militaire opleidingen en Mexico incasseert 44 miljoen dollar ontwikkelingssteun.

De Amerikaanse minister voor buitenlandse zaken Colin Powell ontkende in een interview met de BBC dat de Verenigde Staten hun economische machtspositie binnen de veiligheidsraad misbruiken. “We doen onze zaak uit de doeken, zonder dreigementen. Hopelijk volstaat de kracht van onze argumenten om landen aan onze kant te krijgen”.

Thalif Deen

xml=2

Ref: na if ip