VS moeten meer doen dan noodhulp leveren

Het is voor het derde jaar op een rij te droog gebleven in Ethiopië; minstens 12 en misschien wel 16 miljoen mensen hebben voedselhulp nodig. Washington heeft dit jaar noodhulp ter waarde van 500 miljoen dollar toegezegd, en krijgt daarvoor lof toegezwaaid van de Ameikaanse ngo’s. Maar die wijzen erop dat hun land dit jaar maar 55 miljoen dollar echte ontwikkelingshulp - voor langetermijnprojecten - uittrekt voor Ethiopië. Daarvan gaat amper 6 miljoen dollar naar initiatieven in de landbouwsector.

Als we niet beginnen naast symptomen als honger en ziekte ook oorzaken als armoede en een gebrek aan ontwikkeling aan te pakken, zal het land een chronische hulpontvanger blijven, oordeelt Ken Hackett, de voorzitter van Catholic Relief Services (CRS). Die mening wordt gedeeld door de top van zeven andere grote hulporganisaties in de VS: Save the Children-USA, Lutheran World Relief, Africare, CARE-USA, the International Orthodox Christian Charities, World Vision en de humanitaire afdeling van de Mormonen.

Ethiopische beleidsmensen zitten op dezelfde lijn. Dankzij ons early warning-systeem konden we de wereld vorig jaar al duidelijk maken dat we met een probleem zaten, zegt Brook Hailu, de tweede in bevel op de Ethiopische ambassade in de VS. Daardoor konden we erger voorkomen. Maar we zijn niet naïef: dit kan niet blijven duren. Wat nodig is zijn langetermijnprojecten die gesteund worden door de internationale gemeenschap en het Amerikaanse publiek.

De Amerikaanse hulporganisaties vinden dat hun regering in Ethiopië fors moet investeren in landbouw, watervoorziening, gezondheidszorg en onderwijs. Dergelijke bijstand helpt het meest om het land zelfvoorzienend te maken en de armoede terug te dringen. Nu heeft minder dan één van zeven Ethiopiërs toegang tot sanitaire voorzieningen; slechts een kwart van de bevolking beschikt over zuiver drinkwater en amper 40 procent van de volwassenen kan lezen en schrijven.

Volgens de hulporganisaties volstaat voedselhulp zelfs niet om deze hongersnood helemaal te voorkomen. Tienduizenden Ethiopische kinderen, het merendeel tussen twee en vijf jaar oud, zijn zwaar ondervoed. Velen daarvan zijn ten dode opgeschreven als ze niet snel medische zorgen krijgen. Nog veel meer Ethiopiërs zijn verzwakt door hun karige en eenzijdige dieet en door het gebrek aan zuiver drinkwater. Om alle ziekten de baas te kunnen die daardoor de kop opsteken, hebben de gezondheidsdiensten in Ethiopië dringend nood aan antibiotica, middelen voor de rehydratie van diarreepatiënten en geneesmiddelen voor de bestrijding van malaria, tuberculose en dysenterie. De aanvoer van waterzuiveringssystemen en met insecticiden behandelde muskietennetten kan veel narigheid voorkomen. Ethiopië is één van de armste landen ter wereld - de overheid heeft niet de middelen om grote epidemieën te voorkomen of grondig aan te pakken.

De Amerikaanse hulpverleners zijn het erover eens dat de huidige Ethiopische regering de noodhulp die door het Wereldvoedselprogramma en niet-gouvernementele hulporganisaties geleverd wordt, veel beter beheert dan de ploeg van president Mengistu Haile Mariam dat deed tijdens de grote hongersnood van 1984. Mengistu werd in 1992 van de macht verdreven door opstandelingen die nu de regering in handen hebben. Volgens Kathryn Wolford, de voorzitter van Lutheran World Relief, kan de Ethiopische bevolking nu bovendien rekenen op actieve burgerorganisaties.