Waterhulp dient politieke belangen

Het Wereldnatuurfonds (WNF), de hulporganisaties Oxfam, WaterAid, Tearfund en Oxfam en Green Cross International, een organisatie die conflicten om water in droge streken tracht te voorkomen, stellen dat de ontoereikende financiering van waterprojecten het grootste probleem is. De internationale gemeenschap heeft zich in 2000 voorgenomen het aantal mensen dat geen toegang heeft tot zuiver drinkwater - meer dan 1 miljard mensen - met de helft terug te dringen tegen 2015. Twee jaar later werd ook afgesproken het aantal wereldburgers dat niet kan beschikken over sanitaire voorzieningen - ongeveer 2,5 miljard mensen - tegen 2015 te halveren.

Volgens John Magrath van Oxfam komt er lang niet genoeg geld op tafel om die doelen te bereiken, en loopt de financiering van waterprojecten zelfs terug. Dat is dramatisch, want ontwikkelingslanden die hun waterproblemen niet onder controle krijgen, kunnen ook de strijd tegen de armoede niet winnen. Landbouw en industrie hebben veel water nodig, en vervuild drinkwater is in arme landen de belangrijkste ziekteoorzaak.

Een tweede probleem is dat politieke overwegingen een grotere rol spelen bij de planning van waterprojecten dan de eigenlijke behoeften in de ontvangende landen. De VS investeren bijvoorbeeld vooral in de drinkwatervoorziening in Egypte, Jordanië en de Palestijnse gebieden; voor projecten in zwart Afrika heeft de Amerikaanse ontwikkelingssamenwerking minder dan 8 miljoen dollar over. Slechts acht procent van de Amerikaanse waterprojecten komen ten goede van de 30 landen de grootste problemen hebben met drinkwatervoorziening.

Oxfam-expert Magrath stelt dat de ontwikkelingslanden noch de rijke landen genoeg belang hechten aan de waterproblematiek. Tanzania en Uganda krijgen in het rapport een positieve vermelding - zij hebben de waterproblematiek centraal gesteld in hun armoedebestrijdingsplannen. Maar landen als Ethiopië, Sierra Leone, Kenia, Indonesië en Guinea hebben dat helemaal niet gedaan. Tenzij ze het roer omgooien, zullen sommige ontwikkelingslanden al heel binnenkort met ernstige problemen geconfronteerd worden. Volgens de auteurs van het rapport zullen Afghanistan, Pakistan en China al in 2025 voor grote watertekorten staan.

Het WNF benadrukt dat ook de bescherming van rivieren en waterrijke gebieden deel moet uitmaken van de inspanningen om de watervoorziening in ontwikkelingslanden veilig te stellen. Dergelijke kostbare watervoorraden moeten behoed worden voor vervuiling en een overmatig gebruik. Met dammen en waterleidingen alleen zullen we de watercrisis in de wereld niet oplossen, aldus Jamie Pittock van het WNF. (PD)