Watertekort drijft wilde dieren uit natuurpark

In de oostelijke regio Bogandé hebben twee wanhopige buffels een boer aangevallen. “Dat hebben we nooit eerder gezien”, zegt Arzouma Tindano, die in de regio woont. “Volgens de natuurautoriteiten komt het door gebrek aan water.”

Door de droogte in West-Afrika moet de helft van de districten in het land zich voorbereiden op voedseltekorten, aan het eind van dit jaar. “Maar dit jaar zal de waterschaarste ook leiden tot tekorten voor grote zoogdieren die erg afhankelijk zijn van water”, zegt Urbain Bélemsobgo, directeur Wild en Jacht in Burkina Faso.

Tien kilometer

“Normaal gesproken hebben ze een permanente waterbron nodig op maximaal tien kilometer afstand”, zegt  Pierre Kafando, deelcoördinator van het West Regional Park, een gebied van 10.000 vierkante kilometer in Burkina Faso, Benin en Niger. “Je kunt 30 of 50 kilometer rijden zonder een enkele bron te vinden.”

In het gebied, dat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staat, woont de grootste concentratie olifanten van West-Afrika, tegen de drieduizend. Er wonen veel buffels, antilopen en ook luipaarden, leeuwen, cheeta’s en de bedreigde Afrikaanse wilde hond. Kleinere soorten antilopen en apen sterven al in zorgwekkend tempo, zegt Kafando. “De meeste watergaten zijn opgedroogd.” Olifanten graven bij droogte in droge beekbeddingen, waar nog water onder de grond zit. “Maar buffels blijven vastzitten in deze gaten.”

Wilde dieren worden sinds de droogte ook steeds vaker op ongebruikelijke plaatsen gespot, zegt Bélemsobgo. “En je moet niet gek opkijken als er een leeuw of luipaard achter achter een kudde buffalo’s opduikt.”

Leeuwen

De provinciale directeur van milieu en duurzaamheid in de oostelijke provincie Tapoa, Célestin Zida, heeft ook al gemerkt dat wilde dieren in de bewoonde wereld opduiken. “Leeuwen hebben ezels van lokale boeren opgegeten. En er zijn veel klachten van mensen die hun graan zijn verloren aan olifanten.”

Eind 2011 is de regering begonnen met het maken van kunstmatige waterbekkens, met putten en elektrische pompen. Ook jagers hebben dat gedaan. Met 700.000 dollar (540.000 euro) hulp van de Wereldbank worden nog eens dertig nieuwe putten gegraven en worden tankers gehuurd om bestaande poelen mee te vullen. Ook in een breder miljoenenproject voor het park dat met hulp van de EU wordt uitgevoerd, kunnen waterpunten worden aangelegd. “We moeten al het mogelijke doen om de dieren te beschermen”, zegt Zida, “want als we ze verliezen, zullen we sommigen van hen nooit meer terugzien.”