We zien toch wat we zien?

We zijn ons zeker bewust van wat we doen en waarom we dat doen. We willen verkopen, we willen populair zijn, kijkers lokken en stemmen trekken. Maar zijn we ons ook bewust van de impact daarvan, van de gevolgen op onze maatschappij? Zijn we ons er voldoende van bewust welk beeld we vaak ophangen van mensen met een andere huidskleur, godsdienst of cultuur?

Zijn we ons ervan bewust hoe vernederend sommige reclameboodschappen zijn voor die ‘andere’ medemens? Is de pers er zich van bewust welk beeld een doorsnee Vlaming krijgt op basis van de té eenzijdige, té summiere en té sensatiegerichte informatie die hij moet slikken? Neen, zo blijkt. En dat besef je pas ten volle wanneer je die ‘andere’ medemens daarover zelf aan het woord laat. Wat we in deze extra editie van De Wereld Morgen dan ook proberen te doen.

Waarom De Wereld Morgen daar zoveel aandacht aan wil schenken? Omdat het ons allemaal tot in onze diepste vezels raakt. Het beeld dat Vlaanderen opgedist krijgt van zijn eigen samenleving, zorgt voor een subjectief onveiligheidsgevoel en voor een uitvergroting van de problemen. Het geeft een te weinig genuanceerd, ja, vaak zelfs foutief beeld van de allochtoon – met alle gevolgen vandien.

Ook het beeld dat wij, Vlamingen, dagelijks ingelepeld krijgen over hoe de wereld in mekaar zit, is een eenzijdig beeld, een vals beeld zelfs. En daar bezondigen we ons allemaal aan. Uitgevers die zich beperken tot het uitgeven van boeken uit het Westen, kranten en tijdschriften die het nieuws over de rest van de wereld steeds verder naar achter schuiven, reclameboodschappen waarin uitsluitend blanke adonissen figureren, progressieve autochtone intellectuelen die het woord willen voeren over en voor hun allochtone medemens, Noord-Zuid-NGO’s waar alleen blanke mensen werken, Noord-Zuidbladen als De Wereld Morgen waarin raar of zelden een anderskleurige auteur aan bod komt… Het zijn allemaal bewijzen van een en dezelfde kwaal: we zijn teveel met onszelf bezig, we bekijken de maatschappij en de wereld te veel door onze eigen ogen. Daarom wil De Wereld Morgen alvast uw ogen openen, in de hoop dat ze voortaan een beetje anders, een beetje meer genuanceerd naar de wereld zullen kijken…