Wereld sluit ogen voor nieuwe overstromingen in Pakistan

Mannen en vrouwen die tot hun middel door het water waden met kinderen op hun arm, door ezels getrokken karren met volledige gezinnen op weg naar droog land, mensen die gered worden door geüniformeerde mannen in rubberbootjes. De tv-beelden van hulpeloze, zieke en stervende mensen lijken op herhalingen van vorig jaar, ware het niet dat ze in de afgelopen maand gemaakt zijn.

Pakistan heeft dit jaar opnieuw te maken met overstromingen in 17 van de 23 districten van de provincie Sindh. Elf districten staan helemaal onder water.  Het water is nog steeds niet gedaald en volgens de officiële schattingen zijn 600.000 huizen vernield. Zo’n acht miljoen mensen zijn slachtoffer van de overstromingen. Sinds augustus vielen er vierhonderd doden.

Oogsten vernield

De VN-Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) zegt dat door de regen 73 procent van de oogst en 67 procent van de voedselvoorraad verloren is gegaan. “Ik verwacht groeiende voedselonzekerheid in Pakistan. Er is aanzienlijke schade aangericht aan katoen en suikerriet. Groenten en veevoer zijn verloren gegaan en het is niet mogelijk om in november graan te verbouwen”, zegt Bakshal Lashari, directeur van het Institute of Water Resources Engineering & Management van de Mehran Universiteit in het district Jamshoro in Sindh. “De plattelandseconomie van Sindh is afhankelijk van landbouw en veeteelt. Beide sectoren hebben ernstige schade geleden”, zegt hij.
 
Volgens de Nationale Autoriteit voor Rampenmanagement (NDMA), zijn 94.000 dieren omgekomen. “Dat kunnen er nog veel meer worden, als ze geen voer krijgen en niet ingeënt worden tegen ziekten”, zegt hij. “In de komende tijd zal het verlies aan landbouwgrond en vee niet alleen gevolgen hebben voor de mensen die direct getroffen zijn door de overstromingen, maar voor het hele land.”

Desondanks heeft de ramp er niet toe geleid dat de internationale gemeenschap en de Pakistanen zelf gul geven. De Verenigde Naties hebben geprobeerd 357 miljoen dollar (267 miljoen euro) in te zamelen, maar de teller bleef steken op 19 miljoen dollar (ruim 14 miljoen euro).

Corruptie en wanbeheer

Een mogelijke verklaring voor deze apathie kan het gebrek aan nieuws over de overstromingsgebieden zijn. Daardoor denken mensen dat de ze niet zo erg zijn als vorig jaar, toen een vijfde van het Zuid-Aziatische land onderliep en 21 miljoen mensen direct getroffen werden.

“Mensen zijn zich er eenvoudigweg niet van bewust hoe erg de situatie is, omdat de media er weinig aandacht aan besteden”, zegt Faisal Kapadia, een jonge ondernemer. Het vertrouwen is volgens hem geschaad doordat de media eenzijdig aandacht besteden aan incidenten op het gebied van corruptie en wanbeheer bij hulpverleningsprojecten in Pakistan. “Maar dat gebeurt overal in de wereld.”
 
Vorige week ruimde de particuliere tv-zender DawnNews twee avonden in voor de overstromingen, maar volgens Sophia Jamal, een van de presentatoren van het programma, was de vertoning niet alleen “pijnlijk” maar ook zinloos. “Mensen belden om te vragen wat de overheid eraan deed. Ik was geneigd om te vragen wat ze zelf eigenlijk deden”, zegt ze.

Naast onverschilligheid tegenover de nood van de overstromingsslachtoffers, heeft het wanbeheer van de overheid bij de overstromingen van vorig jaar ertoe geleid dat mensen de huidige crisis negeren, zeggen experts.

Mubashir Akram, woordvoerder van de Oxfam in Groot-Brittannië,  zegt dat experts - om de impact van nieuwe overstromingen te beperken -  een omvangrijk rampenplan hebben opgesteld na de overstromingen van 2010. De Pakistaanse overheid faalde echter bij de implementatie van het plan.
 
“De maatregelen zouden slechts 30 miljoen dollar (ruim 22 miljoen euro) gekost hebben en er hadden nu miljarden dollars mee bespaard kunnen worden.”

Bureaucratie

De Nationale Autoriteit voor Rampenmanagement zegt dat in het rampenfonds van de overheid nog 56,8 miljoen dollar (42,5 miljoen euro) van vorig jaar zit, maar dat dat geld niet gebruikt is op het moment dat mensen het het meest nodig hadden. Volgens de voormalige voorzitter van het fonds, Nadeem Ahmed, is het geld niet gebruik als gevolg van “bureaucratische hindernissen”.  

Naeem Sadiq, een zakenman uit Karachi die samen met enkele bekende filantropen een hulpverleningsorganisatie opzette, constateert ook dat het enthousiasme om te helpen afneemt. “Een bepaalde mate van rampenmoeheid - wat een normaal verschijnsel is - heeft zich aangediend.

“Donormoeheid is een groot probleem”, zegt ook Kapadia. “Mensen krijgen er genoeg van dat de ene na de andere ramp dit land treft. De economische situatie is ook slecht, dus ze geven minder dan vorig jaar. Eenvoudigweg omdat ze minder hebben te geven.”