Wereldbank krijgt kritiek op nieuwe regels voor mijnbouwprojecten

De organisaties die reageerden, storen zich vooral aan het gebrek aan adequate richtlijnen op het gebied van watervervuiling en afvalverwerking. Daarnaast zetten ze vraagtekens bij het economisch belang van mijnbouw in arme landen.
De groeperingen verwoordden hun bezwaren in twintig pagina’s tekst. Tot de critici horen het Wereldnatuurfonds (WNF), Oxfam, Earthworks, het Bank Information Centre en het Centre for Science in Public Participation. De IFC werkt aan specifiek normen voor de mijnbouw en zestig andere industrieën.
De IFC zal de komende dagen ook de feedback van andere niet-gouvernementele instellingen (ngo’s), mijnbouwbedrijven en regeringen bespreken, zegt een woordvoerder. Tot afgelopen week kon iedereen die dat wilde, zijn kritiek leveren op de voorgestelde nieuwe regels. “Deze ngo’s hebben dat gedaan en dat verwelkomen we, want we hebben erom gevraagd”, zegt woordvoerder Hannfried von Hindeburg.
De ngo’s willen dat de richtlijnen op het gebied van onder meer waterkwaliteit, behandeling van mijnwater, grondwaterbescherming en de bestemming van rotsafval en onbruikbaar erts worden herschreven. Deze en andere onderwerpen komen aan de orde in het voorstel van de IFC, sommige voor het eerst en andere meer gedetailleerd dan voorheen. Toch menen de critici dat de voorgestelde nieuwe richtlijnen niet meetbaar genoeg zijn. Daardoor zou niet goed te beoordelen zijn of een project wel of niet steun verdient.
Critici beweren al langere tijd dat mijnbouw en oliewinning in arme landen niet bijdragen aan economische groei of armoedebestrijding in die landen. Ze zouden eerder leiden tot gezondheidsproblemen, milieuschade en gewapende conflicten. Nigeria wordt daarbij vaak als voorbeeld genoemd.
Tegenstanders van die visie wijzen op de economische groei in Botswana en Chili en gaan ook verder terug in de geschiedenis, naar Australië, Canada en de Verenigde Staten, om aan te tonen dat mijnbouw een belangrijke rol kan spelen in de diversificatie en ontwikkeling van nationale economieën.
De critici van de IFC doen in hun document een beroep op de instelling om de positieve en negatieve gevolgen per project gedetailleerd in kaart te brengen. Alleen dan kan op een zinnige manier beoordeeld worden of investeringen in de mijnbouw daadwerkelijk bijdragen aan armoedebestrijding, zeggen ze.