Wereldbank/IMF-top brengt Dubai vooralnaambekendheid

De werking van de internationale financiële instellingen houdt de meeste
inwoners van Dubai niet uit hun slaap. De leiders hebben blijkbaar een
visie, maar weinigen weten wat het doel is van de vergaderingen, zegt
informaticatechnicus Khalid Noor Ali. Er is een fundamenteel besef dat de
rijke landen de arme landen uitbuiten, maar de details blijven vaag. Eerlijk
gezegd denk ik dat al die ‘belangrijke’ vergaderingen veel woorden maar
weinig daden opleveren.

Het is de eerste keer dat de jaarvergaderingen, door het organiserend comité
de financiële Olympische Spelen genoemd, in het Midden-Oosten
plaatsvinden. De regering heeft 1 miljard dirham (241 miljoen euro)
geïnvesteerd en hoopt op korte termijn 40 miljoen euro terug te verdienen
door extra inkomsten voor hotels, winkels en luchtvaartmaatschappijen.
Volgens sjeik Hamdan bin Rashid Al Maktoum, de nummer twee in de lokale
heersersdynastie en minster van financiën, wil Dubai vooral zijn
internationale positie als conventiecentrum verstevigen. Zijn onderdanen en
ook de buitenlanders in Dubai delen die inschatting.

Toch is de keuze van Dubai als vergaderoord niet enkel een imagokwestie. De
Verenigde Staten, die bij het IMF en de Wereldbank een stevige vinger in de
pap hebben, willen hiermee aangeven dat ze voor lange tijd in de regio
aanwezig zullen zijn. Een van de hoofdpunten op de agenda is de economische
toekomst van Irak en de financiering van de heropbouw. Washington wil van
het land een kapitalistisch model voor de hele regio maken.

In mei 2003 stelde de Amerikaanse president Bush een vrijhandelsverdrag
tussen de VS en het Midden-Oosten in het vooruitzicht. Tegenstanders van
zo’n akkoord vrezen dat in Dubai opnieuw een stap in die richting wordt
gezet. De structurele aanpassingsprogramma’s van het IMF hebben in heel wat
ontwikkelingslanden voor onherstelbare schade gezorgd en bedreigen nu ook
het Midden-Oosten, zo stelt Ahmed Al-Ansari, een lokale zakenman.
Uiteindelijk zijn het de rijke landen die hun wil opleggen. Wij zijn een
relatief welvarend land, maar voor minder rijke landen kunnen de gevolgen
aanzienlijk zijn.

In tegenstelling tot de WHO-ministerconferentie in 2001 in het naburige
Qatar zijn voor Dubai 2003 een vijftigtal niet-gouvernementele organisaties
uitgenodigd. Ze mogen protestacties organiseren, zolang die vredelievend
blijven. In totaal worden op 23 en 24 september 18.000 officiële genodigden
verwacht.