Wereldwaterforum Kyoto probeert het tij te keren

Kyoto lijkt stilaan de plaats waar het weer voor de toekomst wordt bepaald. In 1997 beloofden staten hier de uitstoot van koolstofdioxide aan banden te leggen om het broeikaseffect tegen te gaan en nu wil de wereld hier het thema water onder de loep nemen. Het is werkelijk toeval, maar er is wel een duidelijk verband tussen de twee onderwerpen, zegt William Cosgrove, vice-voorzitter van de Wereldwaterraad. Hij schrijft het watertekort toe aan de bevolkingsgroei en het toenemend verbruik. Vooral gebieden met een sterke bevolkingsgroei hebben te kampen met watertekorten. Bovendien nemen de problemen nog toe door overstromingen en droogtes tengevolge van de opwarming van de aarde.

Cosgrove meent dat het waterbeheer over de hele wereld heel dringend moet worden aangepakt, want de overstromingen en droogtes die ten minste gedeeltelijk het gevolg zijn van wanbeheer van het water, kunnen de ontwikkelingslanden een enorme achterstand opleveren. Hulporganisaties als het Internationale Rode Kruis stellen dat het goedkoper is om te werken aan preventie via een goede opslag van water en het gebruik van de betere instrumenten die nu beschikbaar zijn om overstromingen te voorspellen. Dat zal natuurlijk geen stormen tegenhouden, maar het kan wel de kosten beperken voor het herstel van de schade die ze veroorzaken

Die schade kan enorm zijn. Van 1971 tot 1995 werden meer dan 1,5 miljard mensen over de hele wereld het slachtoffer van een overstroming. Dat zijn honderd miljoen mensen per jaar, stelt een recent rapport van de Wereldwaterraad. In totaal kwamen 318.000 mensen om en werden meer dan 81 miljoen personen dakloos. Sinds 1950 neemt het aantal grote rampzalige overstromingen elk decennium toe. In de jaren ‘50 ging het om zes gevallen, in de jaren ‘60 om zeven, in de jaren ‘70 om acht, in de jaren ‘80 om achttien en in de jaren ‘90 waren er al 26 dergelijke grote watersnoden.

In april 1991 kostte een overstroming in Bangladesh het leven aan 140.000 mensen. Twee overstromingen in China, in 1996 en 1998, veroorzaakten de grootste materiële schade van het decennium, in de grootteorde van respectievelijk 27,9 en 24,6 miljard euro. De orkaan Mitch die Centraal-Amerika in 1998 trof, doodde 11.000 mensen. Meer dan drie miljoen mensen werden dakloos of leden op een andere manier ernstige schade.

En toch heeft al deze ellende volgens Cosgrove de regeringen nog niet overtuigd dat ze aandacht moeten besteden aan de waterproblematiek. Hopelijk komen er tijdens het Wereldwaterforum in Kyoto ook beloften om iets te doen, en wordt er niet alleen gepraat en gediscussieerd. Er zijn al zoveel verklaringen afgelegd, zoals tijdens de top over Duurzame ontwikkeling. Maar er is vrijwel geen geld om het waterbeheer om te zetten in overheidsplannen.

Volgens schattingen van de Verenigde Naties zal de helft van de wereldbevolking tegen 2025 wonen in gebieden die bedreigd worden door stormen of andere extreme weersomstandigheden. Het rapport van de Wereldwaterraad wijst erop dat ook de droogtes steeds ernstiger worden en vaker voorkomen. Tot 45 procent van de slachtoffers van natuurrampen tussen 1992 en 2001 viel ten prooi aan droogte en hongersnood. Het meest kwetsbaar zijn verarmde bevolkingsgroepen aan de rand van de stedelijke en landelijke samenleving. Het rapport stelt verder: Een rechtstreeks gevolg van de droogte is dat de oogst verloren gaat en dat kan op zijn beurt een hongersnood veroorzaken bij de bevolking als er geen alternatieve voedselbronnen aanwezig zijn. Bovendien draagt een tekort aan water ook onrechtstreeks bij tot de verspreiding van ziekten en als de droogte aanhoudt worden mensen vaak gedwongen om weg te trekken. De Wereldwaterraad schat dat elke dollar die wordt uitgegeven voor de bescherming tegen natuurrampen vier tot tien dollar hulpverlening kan uitsparen. Daarom wil zij de regeringen nu vragen die ene dollar ook effectief uit te geven.

Sanjay Suri

xml=3

Ref: en pr