Wereldwijd top 5: iets doen om de wereld te redden

1. Kinderspel!

Leuk speelgoed, dat wel. Chicco spullen zijn stevig, kleurrijk en betaalbaar. De hebbedingetjes worden echter wel eens vervaardigd in China, door arbeidsters die voor tweemaal niets werken in fabriekshallen die bijna geen brandveiligheid hebben. Bovendien zijn de slaapzalen van die fabrieksmeisjes vaak gelegen op de verdieping boven de productie. In 1993 leidde die werkwijze tot een fabrieksbrand in Shenzhen, waarbij 87 arbeidsters omkwamen en 47 gewond werden. Ondanks gedane beloften heeft Chicco nog steeds geen compensaties uitbetaald aan de slachtoffers. Zo blijft produceren in China natuurlijk spotgoedkoop. Daarom vraagt de Hong Kong Toy Coalition om brieven te schrijven naar directeur Saldarini Catelli: Artsana S.P.A. / Chicco, No 1, 22070 Grandate, Como, Italië. Laat uw kleuters hun gang maar gaan met hun waskrijtjes!

2. Seattle II of dikke flop?

Milieugroepen, vakbonden, derdewereld- en mensenrechtenorganisaties: iedereen leeft in een euforie na de gelukte mislukking van de WTO-top in Seattle. Stilaan begint die ‘after-party’ echter te lijken op het orkest van de Titanic. Terwijl iedereen die niét in Seattle was, elkaar blijft feliciteren, plant ‘corporate Europe’ rustig een hoogmis in Brussel. Op 9 en 10 juni verzamelen bedrijfsleiders, afgevaardigde-beheerders, captains of industry en andere driedelige en krijtgestreepte heren en dames voor de European Business Summit. Uit de lange lijst sprekers: WTO-topman Michael Moore, Steve Ballmer (Microsoft), Cor Boonstra (Philips), Etienne Davignon (Société Générale de Belgique), Jo Lernout (Lernout & Hauspie), en zowat de voltallige Europese Commissie. Attac-Vlaanderen vermoedt dat zakentop opgezet wordt om de sociale rechten en verworvenheden in Europa verder te ondermijnen en probeert daarom een sociale tegentop te organiseren. Plebs contra EBS, als het ware. Groepen of individuen die in juni een handje willen toesteken in Brussel, contacteren Erik Goeman.

3. Marionetten aan de macht

We worden allemaal overspoeld door bits en bytes, door videogames en chatrooms. En wat doet UNICEF? Die propageren het eeuwenoude poppenspel als een onverwoestbaar middel om informatie en inzicht over te brengen en om moeilijk bereikbare groepen tot actie aan te zetten. Van Iran over Namibië, van Soweto tot Hongkong: overal blijken kinderen bereid om ‘Pas op voor de heks!’ te gillen en overal schijnen volwassenen ontroerd te worden door de vaak schofterige poppenkarakters. Zelfs als die pop, zoals Susan in Belize, die volwassenen confronteert met hun discriminerende houding tegenover meisjes als het over scholingskansen gaat. Nyanga Tshabalala uit Zuid-Afrika pleit voor participatief poppenspel: ‘Als we kinderen willen leren dat ze zelf de touwtjes van hun leven in handen moeten nemen, dan kan samen poppen maken en verhalen bedenken een mooi begin zijn.’

4. Dit is Belgisch

Diep in het Braziliaanse binnenland, in de regio van de Tocantinsrivier en de Araguaia, is de vlag geplant van Tractebel, één van de weinige echte multinationals met Belgische wortels. Tractebel wil in Cana Brava een nieuwe hydro-elektrische dam bouwen en hoopt daarvoor een lening te krijgen van de Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank, goed voor 150 miljoen dollar. Wie nog gelooft dat waterkrachtcentrales schone energie leveren, moet dringend het essay van Arundhati Roy daarover eens lezen. In Brazilië geldt wat bijna overal het geval is: de lokale bevolking moet oprotten en zal niet of nauwelijks vergoed worden, het milieu wordt behoorlijk aangetast -vooral omdat het hier een cascade aan damprojecten op één rivierensysteem betreft- en de stroom gaat linea recta naar de steden en industrieën aan de andere kant van het land. Wie het Avá-Canoeiro volk en de autonome gemeenschappen van ‘quilombos’ in de streek wil steunen, neemt best conctact op met Tractebel. U hebt de koopkracht die de inheemsen missen, gebruik ze. Info: Tractebel, François Desclée, T 02.510 73 71, F 02.510 73 70.

5. Japan aan zet

In juli wordt er in Fukuoka en Okinawa druk vergaderd door de G8, de rijkste en machtigste industiestaten. Dat komt omdat die G8 dit jaar geleid wordt door Japan. Aanleiding genoeg voor Jubilee 2000 om alle aandacht in verband met de schuldenlast te richten op Japan, dat bovendien ook de grootste schuldeiser is tegenover de landen die volgens Jubilee 2000 schuldenkwijtschelding verdienen. De terugbetaling van schulden aan Japan brengt momenteel jaarlijks 307 miljoen dollar binnen: 0,006 procent van het totale inkomen van het land. Dat schrappen kan dus niet het probleem zijn. Jubilee 2000 roept iedereen op om de Japanse regering onder druk te zetten om tot 100% schuldenkwijtschelding over te gaan. Een greep uit de voorgestelde acties: brieven schrijven naar ambassades of ministers, contact zoeken met Japanse scholen, vrouwengroepen of andere burgerbewegingen, wekelijkse wakes bij de ambassade of vorm een virtuele mensenketting door aan te loggen op Jubilee 2000.