Westen reageert met oorverdovende stilte op aanvallen Israël

De aanvallen waren volgens anonieme, Israëlische of Amerikaanse, bronnen gericht tegen de transport van wapens naar de Libanese verzetsorganisatie Hezbollah, waarmee Israël al meer dan een gewapend conflict moest uitvechten en die beschouwd wordt als de enige miliaire macht in de regio die een oorlog met het Israëlisch leger aankan.

Israël en de VS verwijzen steeds naar het gevaar dat de voorraden chemische en gesofisticeerde wapens van Syrië in handen van Hezbollah zouden kunnen komen. Vanuit de Hezbollah-basissen in Zuid-Libanon zouden die immers makkelijk Israëlisch grondgebied kunnen bereiken. Het leger houdt dan ook elke beweging van die wapens nauwlettend in de gaten. Tegelijk is het nooit duidelijk of Israël werkelijk wapentransporten aanvalt, dan wel of het die voorwendt om gewoon militair in te grijpen in Syrië als het de legerleiding of de Israëlische regering zo uitkomt.

De Syrische minister van Informatie Omran al-Zohbi noemt de aanvallen een ‘oorlogsverklaring’ en zegt dat ze ‘de deur openden naar alle mogelijkheden’. De Libanese leider van Hezbollah Hassan Nasrallah verklaarde vorige week nog dat zijn organisatie achter Bashar Al-Assad blijft staan. Israël probeert president Assad ervan te overtuigen dat de aanval niet gericht is op het regime. Intussen groeit de angst dat de oorlog zich buiten de Syrische landsgrenzen zal uitbreiden.

Voorzichtige commentaren

De VS en de EU hebben nog geen expliciet standpunt ingenomen over de aanvallen. De algemene stilte rond de aanvallen bevestigt de kritische bedenkingen van Robert Fisk, Midden-Oosten correspondent voor de Britse krant The Independent. Hij voorspelde dat  zowel de VS als Europa als bondgenoten van Israël zich in stilzwijgen zouden hullen. En dat, zegt Fisk, kan alleen als een goedkeuring van de Israëlische aanvallen gezien worden.

Michael Mann, woordvoerder van Catherine Ashton, hoge vertegenwoordiger van Buitenlandse Zaken van de EU, mag niet veel informatie vrijgeven. Het enige wat hij kwijt wil, is dat Europa ‘bezorgd is over de recente ontwikkelingen, die de regio in een steeds heviger en uitbreidend conflict dreigen te slepen.’ Voorts roept Ashton alle partijen op ‘om geen verdere acties te ondernemen die de fragiele situatie verder in gevaar kan brengen.’

Gisteren wilde Barack Obama zich in een interview niet uitspreken over de aanvallen. Het enige wat de president erover kwijt wilde, is het volgende: ‘Wat ik in het verleden heb gezegd, en ik blijf daarbij,  is dat de Israeli’s zich terecht verweren tegen de transfer van wapens naar terroristische organisaties zoals Hezbollah en wij zullen verder blijven coördineren met Israël’. Verder zei hij nog dat hij er het nut niet van inziet om grondtroepen naar Syrië te sturen.

Voorlopig blijven de commentaren van de westerse landen opvallend voorzichtig. VN-secretaris-generaal Ban Ki-moon toonde grote bezorgdheid en riep iedereen op tot kalmte. Aanvankelijk wilde hij zich niet uitspreken over de aanvallen. ‘We hebben geen details over de incidenten en kunnen dus niet op een onafhankelijke wijze bepalen wat er gebeurd is’, zegt zijn woordvoerder Martin Nesirky. Hij veroordeelt de aanvallen van Israël niet rechtstreeks.  

In een opiniestuk van gisteren, 5 mei, schreef Robert Fisk dat de verklaring van Israël over de aanval slechts een voorwendsel is. Volgens hem gebruikt het Syrische regime de wapens die bestemd zouden zijn voor Hezbollah zelf tegen de rebellen. Door de aanvoer van die wapens te verminderen, helpt Israël de Syrische rebellen om Bashar Al-Assad omver te werpen. Fisk gaat nog een stap verder in zijn redenering: ‘Aangezien Israël zichzelf als een westerse natie ziet - beste vriend en beste bondgenoot van het Amerikaanse leger- betekent dit dat “wij” nu in een oorlog verwikkeld zijn, direct en vanuit de lucht. ‘Zwijgen is toestemmen’, zegt Fisk over de stilte van het Westen.