Witte Huis heeft al beslist over Iran - analyse

Officieel houden de VS alle opties open. Maar in werkelijkheid heeft het Witte Huis al beslist Iran niet aan te vallen. Dat blijkt uit een onopgemerkt gebleven passage van de Nationale Veiligheidsstrategie van de VS.
Hoe kunnen de VS Iran ervan weerhouden uranium te verrijken waarmee het land in de toekomst kernwapens zou kunnen bouwen? De Amerikaanse regering weigert uit te sluiten dat ze eventueel ook militaire middelen zal gebruiken. Maar eigenlijk heeft ze al besloten alles in te zetten op interne politieke veranderingen in Iran.

Dat valt op te maken uit de Amerikaanse Nationale Veiligheidsstrategie. De nieuwste versie van het document verscheen al op 16 maart. De herhaling van de doctrine van preventieve aanvallen om een groter kwaad te voorkomen, kreeg veel aandacht. Maar wie de tekst nauwkeurig leest, stelt vast dat de VS ervan uitgaan dat Iran zijn nucleair beleid alleen maar zal veranderen onder een ander regime.

Volgens de Nationale Veiligheidsstrategie mogen de VS zich niet blindstaren op de discussie over het nucleaire programma van Iran. “Hoe belangrijk dat ook is, de VS hebben bredere bezorgdheden wat Iran betreft. Het Iraanse regime ondersteunt het terrorisme, bedreigt Israël, probeert de vrede in het Midden-Oosten te verstoren, ontwricht de democratie in Irak en ontzegt zijn burgers vrijheid.”

“Het nucleaire vraagstuk en onze andere bezorgdheden kunnen alleen opgelost worden als het Iraanse regime de strategische beslissing neemt dat beleid te veranderen, zijn politieke systeem opengooit en zijn burgers vrijheid gunt. Dat is het uiteindelijke doel van het Amerikaanse beleid,” gaat het document verder.

Met andere woorden: de VS willen een ander regime aan de macht zien in Iran en maken het verhinderen van het Iraanse atoomwapenprogramma daaraan ondergeschikt.

Nationaal Veiligheidsadviseur Stephen J. Hadley drukte het diezelfde 16 maart in een toespraak voor het Amerikaanse Vredesinstituut nog duidelijker uit. De VS volgen “een strategie om de internationale gemeenschap samen te houden en om Iran zover te krijgen dat het zijn nucleair beleid, de steun aan het terrorisme en de behandeling van zijn eigen bevolking wijzigt”, zei Hadley.

De conclusie is duidelijk: als een regimewissel in Iran tot een ander nucleair beleid in Teheran kan leiden, is een militaire aanval niet nodig. En als de inzet van het Amerikaanse leger de vooruitgang op het vlak van een regimewissel bemoeilijkt, kan een offensief maar beter helemaal vermeden worden.

Sindsdien zijn er nog meer aanwijzingen opgedoken die doen vermoeden dat het Witte Huis niet meer nadenkt over de militaire optie. “De meesten van ons denken dat Iran vroeg of laat toch kernwapens of de technologie om ze te maken zullen hebben”, verklaarde een niet genoemde regeringsmedewerker vorig maand in de New York Times. De VS hopen dat ze tegen die tijd “een andere relatie met een andere Iraanse regering hebben.”

“Optimisten” binnen het Witte Huis hopen Iran nog “tien tot twintig jaar” te kunnen weghouden van kernwapens. Dat is duidelijk langer dan de vijf tot tien jaar die het volgens de Amerikaanse veiligheidsdiensten nog zou duren vooraleer Iran kernbommen kan maken.

De VS zijn er tot hiertoe niet in geslaagd de Veiligheidsraad achter een resolutie te krijgen die een aanval tegen Iran internationaal zou legitimeren, en dringen daar ook niet meer hard op aan. Na een vergadering van de Navo en de buitenlandministers van de EU over Iran eind april verklaarde Javier Solana, de coördinator van het buitenlands beleid van de EU, dat “niemand de mogelijkheid van een militaire oplossing” had overwogen.

Intussen maakt de Amerikaanse buitenlandminister Condoleezza Rice zich sterk dat Iran zal bijdraaien door de dreiging van internationale diplomatieke en economische sancties. “Ik geloof niet dat de Iraniërs de mate van isolatie kunnen verdragen die ze te verduren zullen krijgen als ze niet de juiste keuze maken,” zei Rice op 31 mei in een interview op Fox News.

De VS investeren al volop in de verhoopte regimewissel. De Iraanse oppositie krijgt rijkelijk steun. Washington trok onder meer 75 miljoen dollar uit voor de “bevordering van de democratie” in Iran. Er gaat ook geheime steun naar het gewapend verzet tegen het Iraanse regime in de grensstreken. (PD/ADR)

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.